بنورت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بِنَوِرت، از
رهبران مسلمانان در
جنبش مقاومت در برابر نورمان‌ها از ۴۶۴/۱۰۷۲ تا ۴۷۹/۱۰۸۶ در (سیراکوز (سرقوسه) در جنوب) شرق سیسیل می‌باشد.
نام او در نوشته‌های مالاترا، وقایع نگار نورمان‌ها، به صورت‌های «بِنَورِت» و «بِنَوث» ضبط شده است، اما
منابع اسلامی ذکری از وی به میان نیاورده‌اند.
بنورت پسر کنت روژه (رجار) را در ۴۶۷/۱۰۷۵ در نزدیکی کاتانیا (قَطانیه) شکست داد، این
شهر را در ۴۷۴/۱۰۸۱ به تصرف درآورد و در ۴۷۸/۱۰۸۵ از آن‌جا به کالابریا (قَلَوریه) چندین بار
لشکرکشی کرد.
سال بعد، روژه وی را در سیراکوز محاصره کرد.
بنورت برای آزاد کردن این پای‌گاه، که ظاهراً مرکز قدرت او به شمار می‌رفت، تلاش بسیار کرد.
این محاصره به نبردی دریایی منجر شد و بنورت در ۸ صفر ۴۷۹/۲۵ مه ۱۰۸۶ در این
بندر کشته شد (گفته می‌شود که روژه، پیکر او را نزد امیر تمیم به
افریقیه فرستاد
).
نام عربی واقعی این
سردار اسلام در سیسیل، ابن عَبّاد بود.
یاد او تنها از طریق دشمنانش که
شجاعت وی را می‌ستودند پایدار مانده است.
به احتمال قریب به یقین، وی نیای
محمد بن عباد بود که یک قرن و نیم بعد آخرین شورش بزرگ مسلمانان سیسیل را بر ضد فردریک
دوم رهبری کرد و به فرمان وی به
قتل رسید.
(۱) احسان عباس، العرب فی صقلیة: دراسة فی التاریخ و الادب، بیروت ۱۹۷۵.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بِنَوِرت»، شماره۱۹۱۶.
