برکت در أصل بَرْك به معنی سینه شتر میباشد، یعنی شتر سینه خود را به زمین زد، سپس این كلمه به معنى دوام و رشد آمده و بركت در اصطلاح یعنى استقرار خیر از سوی خداوند، در یك چیز.
مسجدالاقصی، مکانی مبارک و واقع در سرزمینی سرشار از خیر و برکت می باشد. به بابرکت بودن مسجدالاقصی و سرزمین اطراف آن در سوره اسراء اشاره شده است: سبحـن الذی اسری بعبده لیلا من المسجد الحرام الی المسجد الاقصا الذی بـرکنا حوله... «پاک و منزه است خدایی که بنده اش را در یک شب، از مسجدالحرام به مسجدالاقصی- که گرداگردش را پربرکت ساخته‌ایم- برد، تا برخی از آیات خود را به او نشان دهیم؛ چرا که او شنوا و بیناست».
جمله" بارکنا حوله" بیانگر این مطلب است که مسجدالاقصی علاوه بر اینکه خود سرزمین مقدسی است اطراف آن نیز سرزمین مبارک و پر برکتی است و این ممکن است اشاره به برکات ظاهری آن بوده باشد، چرا که می‌دانیم در منطقه‌ای سرسبز و خرم و مملو از درختان و آبهای جاری و آبادیها واقع شده است. و نیز ممکن است اشاره به برکات معنوی آن بوده باشد، زیرا این سرزمین مقدس در طول تاریخ کانون پیامبران بزرگ خدا، و خاستگاه نور توحید و خداپرستی بوده است.
