بدنه (فرهنگ‌فقه‌مطابق‌مذهب‌اهل‌بیت)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بدنه: به معنای شتر است و در باب
حج از آن سخن رفته است.
بدنه در اصل به معناى حیوان چاق و فربه آمده، لیكن به لحاظ استعمال، خاص است. در مفهوم خاصّ آن، بین لغویان از دو جهت اختلاف شده است:
الف) نخست از این جهت که آیا بدنه تنها بر
شتر ماده
اطلاق مى‌شود یا شتر
نر را نیز دربرمى‌گیرد؟
ب) دیگر از این جهت که آیا بدنه بر
گاو نیز اطلاق مى‌گردد یا نه؟
گروهى
تصریح بر
تعمیم از هر دو جهت کرده‌اند. البتّه اختلاف در جهت دوم، به لحاظ فقهى ثمره‌اى ندارد؛ زیرا
متبادر نزد
عرف از بدنه، شتر است نه گاو و همان
مفهوم عرفى،
موضوع حکم فقهى است.
از جهت نخست(بدنه تنها بر شتر ماده اطلاق مى‌شود یا شتر نر را نیز دربر مى‌گیرد؟ )، در باب حج، در بحث
کفاره‌ی
صید شتر مرغ، در میان فقها به تبع لغویان، اختلاف شده که مراد از بدنه-که در روایت به عنوان کفّاره‌ی صید شتر مرغ ذكر شده- چیست؟ آیا تنها شتر ماده است یا شتر نر را نیز در بر مى‌گیرد و دادن آن همچون شتر ماده، از کفّاره کفایت مى‌كند؟
از اقسام
روزه که در سفر هم مى‌توان گرفت روزه‌ی
بدل از بدنه است که
حاجی، هرگاه قبل از
غروب آفتاب به
عمد، از
عرفات کوچ کند بنابر مشهور، باید یك بدنه کفّاره دهد و در صورت عدم توانایى، باید به جاى آن هیجده روز، روزه بگیرد.
كسى که
نذر کرده در
قربانی حج، بدنه‌اى بكشد اگر منظورش از بدنه، شتر بوده واجب است شتر ماده، قربانى کند. همچنین اگر
قصد شتر نكرده بلكه منظورش معناى واقعى بدنه بوده است؛ چه آنكه معناى واقعى بدنه، شتر ماده مى‌باشد. البتّه بنابر قول به تعمیم، قربانى شتر نر نیز کافى است مگر آنكه شتر ماده را قصد کرده باشد.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۲، ص۸۲ - ۸۳
