بدعت‌گذاران (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
گروهی از مردم در
دین خدا،
تحریف و
بدعت به وجود می‌آوردند. در این مقاله آیات مرتبط با بدعت‌گذران معرفی می‌شوند.
۱.
اهل‌کتاب ۲.
بنی‌اسرائیل ۳.
مشرکان ۴.
یهود
نيل به بهره ناچيز دنيايى، هدف بدعت‌گذاران در
دین:
۱. فویل للذین یکتبون الکتـب بایدیهم ثم یقولون هـذا من عند الله لیشتروا به ثمنا قلیلا...
«وای بر آنها که مطالبی با
دست خود می‌نویسند سپس می‌گویند: از طرف
خدا است تا به بهای کمی آن را بفروشند، وای بر آنها از آنچه با دست خود نوشتند، و وای بر آنها از آنچه از این راه به دست می‌آورند!» جمعی از دانشمندان یهود اوصافی را که برای
پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم در
تورات آمده بود تغییر دادند و این تغییر به خاطر حفظ موقعیت خود و منافعی بود که همه
سال از ناحیه عوام به آنها می‌رسید.هنگامی که پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم مبعوث شد، و اوصاف او را با آنچه در تورات آمده بود مطابق دیدند ترسیدند که در صورت روشن شدن این واقعیت منافع آنها در خطر قرار گیرد، لذا بجای اوصاف واقعی مذکور در تورات، صفاتی بر ضد آن نوشتند.
۲. ولاتقولوا لما تصف السنتکم الکذب هـذا حلـل وهـذا حرام لتفتروا علی الله الکذب ان الذین یفترون علی الله الکذب لایفلحون• متـع قلیل...
«بخاطر دروغی که زبانهای شما توصیف می‌کند نگوئید این
حلال است و آن
حرام، تا بر
خدا،
افترا ببندید، کسانی که به خدا
دروغ می‌بندند،
رستگار نخواهند شد.... بهره کمی در این
دنیا نصیبشان می‌شود، و
عذاب دردناکی در انتظار آنها است». (به خاطر دروغی که زبانهای شما توصیف می‌کند نگوئید این حلال است و آن حرام، تا چیزی را به دروغ به خدا افترا ببندید) (و لا تقولوا لما تصف السنتکم الکذب هذا حلال و هذا حرام لتفتروا علی الله الکذب). یعنی این یک دروغ آشکار است که تنها از
زبان شما تراوش کرده که اشیائی را از پیش خود حلال می‌کنید، و اشیائی را حرام (اشاره به چهارپایانی بوده که بعضی را بر خود تحریم می‌کردند و بعضی را حلال می‌دانستند و قسمتی را به بتها اختصاص می‌دادند). آیا خداوند به شما چنین حقی داده است، که قانون‌گذاری کنید؟ این افترا و دروغ بر خدا نیست؟! و یا اینکه افکار خرافی و تقلیدهای کورکورانه، شما را به چنین بدعت‌هائی واداشته است؟! در
آیه ۱۳۶
سوره انعام به وضوح آمده است که آنها علاوه بر این تحلیل و تحریم بخشی از زراعت و چهارپایانشان را سهم خدا قرار می‌دادند و بخشی را برای بتها! و عجب اینکه می‌گفتند: سهمی که برای بتها قرار داده شده هرگز به خدا نمی‌رسد، اما سهمی که برای خدا است به بتها می‌رسد! بنابر این اگر سهم الله آسیب می‌دید از سهم بتها جبران نمی‌شد، اما اگر سهم بتها آسیب می‌دید از سهم (الله) جبران می‌شد! و از این گونه خرافات فراوان داشتند.
بدعت‌گذاری اهل‌کتاب، براى توجيه نقض
تعهّدات اجتماعی خود:
ومن اهل الکتـب من ان تامنه بقنطار یؤده الیک ومنهم من ان تامنه بدینار لایؤده الیک الا مادمت علیه قآئما ذلک بانهم قالوا لیس علینا فی الامیین سبیل ویقولون علی الله الکذب وهم یعلمون.
«و در میان
اهل کتاب، کسانی هستند که اگر ثروت زیادی به رسم
امانت به آنها بسپاری، به تو باز می‌گردانند، و کسانی هستند که اگر یک دینار هم به آنان بسپاری، به تو باز نمی‌گردانند، مگر تا زمانی که بالای سر آنها ایستاده (و بر آنها مسلط) باشی! این به خاطر آن است که می‌گویند: ما در برابر امیین (غیر یهود)، مسؤول نیستیم. و بر خدا دروغ می‌بندند، در حالی که می‌دانند (این سخن دروغ است)».
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۱۷۴، برگرفته از مقاله «بدعت‌گذاران».
