باره وفات
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
باره وَفات، نام روز دوازدهم
ربیع الاوّل نزد
مسلمانان اهل سنت شبه قاره هند و پاکستان می‌باشد.
این اصطلاح مرکب است از کلمه اردوی «باره»، به معنای دوازده، و کلمه عربی «وفات»، و ازآنرو بدین نام خوانده شده است که دوازدهم ربیع الاول را روز رحلت
حضرت رسول اکرم صلّی اللّه علیه وآله وسلم می‌شمرند.
همچنین مسلمانان اهل سنت شبه قاره معتقدند که منظور از باره وفات، دوازده روزِ نخستینِ ربیع الاول است که حضرت در آن مدت بیمار و بستری بوده‌اند.
اما با توجه به این‌که همه مسلمانان، جز
شیعیان، دوازدهم ربیع الاول را روز میلاد پیامبر اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلم می‌شناسند و بدین مناسبت جشن می‌گیرند. مسلمانان اهل سنّت شبه قاره هم آن را روز میلاد آن حضرت می‌شمرند، که به عنوان «عید میلادالنبی»، تعطیل عمومی است. بعلاوه دوازده روزِ نخستینِ ربیع الاول از نظر مسلمانان اهل سنت شبه قاره حرمتی خاص دارد و از ایام متبّرک محسوب می‌شود.
روز دوازدهم، در خانه‌ها و مساجد مجالسی برپا می‌کنند و به تلاوت
قرآن کریم و قرائت فاتحه و مدیحه‌خوانی و ذکر سیرت نبوی می‌پردازند و در میان حاضران میوه و شیرینی تقسیم می‌کنند. نورجهان بیگم، همسر
جهانگیر پادشاه بابری، برای زنان مسلمان تقویمی ساخته بود که ماه سوم آن «باره وفات» نام داشت.
(۱) احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، چاپ حمیدالله، ج ۱، ص ۵۶۸.
(۲) احمد دهلوی، فرهنگ آصفیه، لاهور ۱۹۸۶.
(۳) محمد شبلی نعمانی، سیرة النبی، چاپ افست کراچی (بی تا).
(۴) محمدجواد شبیری، «تحقیقی در روز وفات پیامبر صلّی اللّه علیه وآله وسلم»، تحقیقات اسلامی، سال ۴، ش ۱ ـ ۲ (۱۳۶۸ ش).
(۵) فیض الدین، بزم آخر.
(۶) Hughes, Dictionary of Islam;.
(۷) Islam in India, Composed under the direction of G A Herkloits, revised edition by W Crooke, Oxford ۱۹۲۱, ۱۸۸.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «باره وفات»، شماره۱۷۵.
