• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ایمان به قرآن (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



یکی از عوامل رستگاری و هدایت به مسیر حق، ایمان به قرآن است. در این مقاله آیات مرتبط با ایمان به قرآن معرفی می‌شوند.

فهرست مندرجات

۱ - ضرورت ایمان به قرآن
۲ - خواسته پیامبر از مردم
۳ - شرط عرب برای ایمان به قرآن
۴ - عدم ایمان مشرکان به قرآن
       ۴.۱ - علت عدم ایمان مشرکان به قرآن
۵ - اهل‌کتاب و ایمان به قرآن
       ۵.۱ - اظهار دروغین ایمان به قرآن
       ۵.۲ - عدم ایمان اهل‌کتاب به قرآن
       ۵.۳ - ایمان علمای اهل‌کتاب به قرآن
       ۵.۴ - وظیفه ایمان به قرآن
       ۵.۵ - دعوت برای ایمان به قرآن
۶ - دعوت برای ایمان به قرآن
       ۶.۱ - دعوت از بنی‌اسرائیل
       ۶.۲ - دعوت اهل‌کتاب
       ۶.۳ - دعوت از جنیان
۷ - آثار ايمان به قرآن
       ۷.۱ - اباحه اشيا
       ۷.۲ - اجتناب از ولايت كافران‌
       ۷.۳ - استفاده از معارف قرآن
       ۷.۴ - جلب رحمت‌
       ۷.۵ - حق پذيرى‌
       ۷.۶ - حق شنوى‌
       ۷.۷ - درك صحيح‌
       ۷.۸ - رستگارى‌
       ۷.۹ - رشد
       ۷.۱۰ - رنگ خدايى‌
       ۷.۱۱ - سبقت در خيرات‌
       ۷.۱۲ - سلام‌
       ۷.۱۳ - فراوانى نعمت‌
       ۷.۱۴ - مراقبت بر نماز
       ۷.۱۵ - وصول به مقام شاهدان
       ۷.۱۶ - وصول به مقام صابران‌
       ۷.۱۷ - وصول به مقام صالحان‌
       ۷.۱۸ - وصول به مقام محسنان‌
       ۷.۱۹ - هدايت‌
۸ - پاداش ايمان به قرآن
۹ - عوامل ايمان به قرآن
       ۹.۱ - آرزوى وصول به مقام صالحان‌
       ۹.۲ - اجتناب از اختلاط حق با باطل‌
       ۹.۳ - اجتناب از سوداگرى‌
       ۹.۴ - اجتناب از كتمان حق‌
       ۹.۵ - اجتناب از كفر
       ۹.۶ - ايمان به آخرت‌
       ۹.۷ - بصيرت‌
       ۹.۸ - تصديق انجيل‌
       ۹.۹ - تصديق تورات‌
       ۹.۱۰ - تقوا
       ۹.۱۱ - تلاوت پیامبر اسلام
       ۹.۱۲ - تواضع‌
       ۹.۱۳ - حق پذيرى‌
       ۹.۱۴ - خوف‌
       ۹.۱۵ - علم‌
       ۹.۱۶ - گواهى تورات‌
       ۹.۱۷ - گواهى امام على
       ۹.۱۸ - مثل‌هاى گوناگون‌
۱۰ - موانع ايمان به قرآن
       ۱۰.۱ - استكبار
       ۱۰.۲ - فسق‌
       ۱۰.۳ - نزول قرآن بر عجم‌
۱۱ - عناوین مرتبط
۱۲ - پانویس
۱۳ - منبع


لزوم ايمان به قرآن:
۱. وَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ‌ ....
۲. وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ‌ ....
۳. وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا بِما أَنْزَلَ اللَّهُ قالُوا نُؤْمِنُ بِما أُنْزِلَ عَلَيْنا وَ يَكْفُرُونَ بِما وَراءَهُ وَ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقاً لِما مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِياءَ اللَّهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ.
۴. قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا ....
۵. آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَ الْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ‌ ....
۶. قُلْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ عَلَيْنا ....
۷. يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الْكِتابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلى‌ رَسُولِهِ وَ الْكِتابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا بَعِيداً.
۸. لكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَ الْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ‌ ....
۹. قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ وَ أَنَّ أَكْثَرَكُمْ فاسِقُونَ.
۱۰. وَ لَوْ كانُوا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ النَّبِيِّ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِياءَ وَ لكِنَّ كَثِيراً مِنْهُمْ فاسِقُونَ.
۱۱. وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فِي هذَا الْقُرْآنِ لِلنَّاسِ‌ ... وَ ما مَنَعَ النَّاسَ أَنْ يُؤْمِنُوا إِذْ جاءَهُمُ الْهُدى‌ وَ يَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذابُ قُبُلًا.
۱۲. وَ لا تُجادِلُوا أَهْلَ الْكِتابِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَ قُولُوا آمَنَّا بِالَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَ إِلهُنا وَ إِلهُكُمْ واحِدٌ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ.
۱۳. ... وَ قُلْ آمَنْتُ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ كِتابٍ‌ ....
۱۴. وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ آمَنُوا بِما نُزِّلَ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وَ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ أَصْلَحَ بالَهُمْ.
۱۵. فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنا وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ.
۱۶. وَ أَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدى‌ آمَنَّا بِهِ فَمَنْ يُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلا يَخافُ بَخْساً وَ لا رَهَقاً وَ أَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَ مِنَّا الْقاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولئِكَ تَحَرَّوْا رَشَداً.


ایمان مردم به قرآن، خواسته مهم پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
فَلَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ عَلى‌ آثارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِيثِ أَسَفاً. مراد از «الحديث» قرآن است.


ايمان نياوردن عرب به قرآن، در صورت نزول آن بر شخص غير عرب:
۱. وَ لَوْ نَزَّلْناهُ عَلى‌ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ‌ فَقَرَأَهُ عَلَيْهِمْ ما كانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ.
۲. وَ لَوْ جَعَلْناهُ قُرْآناً أَعْجَمِيًّا لَقالُوا لَوْ لا فُصِّلَتْ آياتُهُ ءَ أَعْجَمِيٌّ وَ عَرَبِيٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدىً وَ شِفاءٌ وَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ فِي آذانِهِمْ وَقْرٌ وَ هُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى أُولئِكَ يُنادَوْنَ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ.


ايمان نياوردن مشرکان به قرآن، مايه حزن بسیار شدید پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ يُنْذِرَ الَّذِينَ قالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَ لا لِآبائِهِمْ كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْواهِهِمْ إِنْ يَقُولُونَ إِلَّا كَذِباً فَلَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ عَلى‌ آثارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِيثِ أَسَفاً.

۴.۱ - علت عدم ایمان مشرکان به قرآن

فسادگری مشرکان، مانع ايمان آنان به قرآن:
قُلْ هَلْ مِنْ شُرَكائِكُمْ مَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِ‌ ... وَ ما كانَ هذَا الْقُرْآنُ أَنْ يُفْتَرى‌ مِنْ دُونِ اللَّهِ‌ ... وَ مِنْهُمْ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ لا يُؤْمِنُ بِهِ وَ رَبُّكَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِينَ.




۵.۱ - اظهار دروغین ایمان به قرآن

اظهار دروغين و منافقانه اهل‌کتاب، در ايمان به قرآن و کتب آسمانی:
ها أَنْتُمْ أُولاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَ لا يُحِبُّونَكُمْ وَ تُؤْمِنُونَ بِالْكِتابِ كُلِّهِ وَ إِذا لَقُوكُمْ قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنامِلَ مِنَ الْغَيْظِ قُلْ مُوتُوا بِغَيْظِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ.

۵.۲ - عدم ایمان اهل‌کتاب به قرآن

ايمان نياوردن اهل‌كتاب به قرآن، زمينه‌ساز گمراهی و عدم رستگاری ابدى آنان:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ آمِنُوا بِما نَزَّلْنا مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلى‌ أَدْبارِها أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَما لَعَنَّا أَصْحابَ السَّبْتِ وَ كانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا.

۵.۳ - ایمان علمای اهل‌کتاب به قرآن

ايمان و کفر مشرکان به قرآن، فاقد تأثير در خضوع علمای اهل‌کتاب در برابر آن:
وَ قُرْآناً فَرَقْناهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلى‌ مُكْثٍ وَ نَزَّلْناهُ تَنْزِيلًا قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لا تُؤْمِنُوا إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذا يُتْلى‌ عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ سُجَّداً. مقصود از «اوتوا العلم» علماى صالح از اهل‌كتاب است.

۵.۴ - وظیفه ایمان به قرآن

اهل‌كتاب، وظيفه‌دار ايمان به قرآن و اقامه آن در تمام شئون زندگی:
وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْكِتابِ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَكَفَّرْنا عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ لَأَدْخَلْناهُمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ‌ وَ لَوْ أَنَّهُمْ أَقامُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ وَ كَثِيرٌ مِنْهُمْ ساءَ ما يَعْمَلُونَ.

۵.۵ - دعوت برای ایمان به قرآن

دعوت خداوند از اهل‌كتاب، براى ايمان به قرآن:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ آمِنُوا بِما نَزَّلْنا مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ‌ ....




۶.۱ - دعوت از بنی‌اسرائیل

دعوت خداوند از بنی‌اسرائیل، براى ايمان به قرآن:
۱. يا بَنِي إِسْرائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ‌ ... وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ‌ ....
۲. وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا بِما أَنْزَلَ اللَّهُ قالُوا نُؤْمِنُ بِما أُنْزِلَ عَلَيْنا وَ يَكْفُرُونَ بِما وَراءَهُ وَ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقاً لِما مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِياءَ اللَّهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ‌ وَ لَقَدْ جاءَكُمْ مُوسى‌ بِالْبَيِّناتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَنْتُمْ ظالِمُونَ.

۶.۲ - دعوت اهل‌کتاب

دعوت خداوند از اهل‌كتاب، براى ايمان به قرآن:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ آمِنُوا بِما نَزَّلْنا مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ‌ ....

۶.۳ - دعوت از جنیان

دعوت جنّيان استماع كننده آيات قرآن، از ديگر جنّیان براى ايمان به قرآن:
۱. وَ إِذْ صَرَفْنا إِلَيْكَ نَفَراً مِنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قالُوا أَنْصِتُوا فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوْا إِلى‌ قَوْمِهِمْ مُنْذِرِينَ‌ قالُوا يا قَوْمَنا إِنَّا سَمِعْنا كِتاباً أُنْزِلَ مِنْ بَعْدِ مُوسى‌ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ وَ إِلى‌ طَرِيقٍ مُسْتَقِيمٍ‌ يا قَوْمَنا أَجِيبُوا داعِيَ اللَّهِ وَ آمِنُوا بِهِ يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَ يُجِرْكُمْ مِنْ عَذابٍ أَلِيمٍ.
۲. قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقالُوا إِنَّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَ لَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنا أَحَداً وَ أَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدى‌ آمَنَّا بِهِ فَمَنْ يُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلا يَخافُ بَخْساً وَ لا رَهَقاً.




۷.۱ - اباحه اشيا

مباح دانستن اشيا و چيزهاى حلال شده از سوى خداوند، از آثار ايمان به قرآن و آيات آن:
وَ ما لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ قَدْ فَصَّلَ لَكُمْ ما حَرَّمَ عَلَيْكُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ‌ وَ إِنَّ كَثِيراً لَيُضِلُّونَ بِأَهْوائِهِمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ. از جمله آن آيات، همين آيه (سوره انعام، آیه۱۴۵     و سوره مائده آیه۳    ) وارده درباره حكم مربوط به اشيا است.
[۴۶] آلوسی، شهاب الدین، روح المعانى، ج ۵، جزء ۸، ص ۲۰.


۷.۲ - اجتناب از ولايت كافران‌

ايمان به قرآن، مستلزم اجتناب از پذيرش ولایت کافران:
تَرى‌ كَثِيراً مِنْهُمْ يَتَوَلَّوْنَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَبِئْسَ ما قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ فِي الْعَذابِ هُمْ خالِدُونَ‌ وَ لَوْ كانُوا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ النَّبِيِّ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِياءَ وَ لكِنَّ كَثِيراً مِنْهُمْ فاسِقُونَ.

۷.۳ - استفاده از معارف قرآن

ايمان به قرآن، شرط استفاده از معارف آن:
وَ ما أَنْتَ بِهادِ الْعُمْيِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ إِنْ تُسْمِعُ إِلَّا مَنْ يُؤْمِنُ بِآياتِنا فَهُمْ مُسْلِمُونَ.

۷.۴ - جلب رحمت‌

ايمان به آیات قرآن، زمينه جلب رحمت الهی:
۱. وَ إِذا جاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآياتِنا فَقُلْ سَلامٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلى‌ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ... فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ.
۲. وَ لَقَدْ جِئْناهُمْ بِكِتابٍ فَصَّلْناهُ عَلى‌ عِلْمٍ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ.
۳. وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى‌ إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ.
۴. يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ شِفاءٌ لِما فِي الصُّدُورِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ‌ قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ.
۵. لَقَدْ كانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبابِ ما كانَ حَدِيثاً يُفْتَرى‌ وَ لكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ.
۶. وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَساراً.
۷. هذا بَصائِرُ لِلنَّاسِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ.

۷.۵ - حق پذيرى‌

ايمان به قرآن و آيات آن، زمينه‌اى براى تسلیم بودن و حق پذیری:
وَ ما أَنْتَ بِهادِي الْعُمْيِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ إِنْ تُسْمِعُ إِلَّا مَنْ يُؤْمِنُ بِآياتِنا فَهُمْ مُسْلِمُونَ. مقصود از «بآياتنا» قرآن است و آنچه از دلایل توحید و قدرت خداوند در آن آمده است.

۷.۶ - حق شنوى‌

ايمان به قرآن و آيات آن، زمينه‌اى براى حق شنوی:
۱. إِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتى‌ وَ لا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعاءَ إِذا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ‌ وَ ما أَنْتَ بِهادِي الْعُمْيِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ إِنْ تُسْمِعُ إِلَّا مَنْ يُؤْمِنُ بِآياتِنا فَهُمْ مُسْلِمُونَ.
۲. وَ ما أَنْتَ بِهادِ الْعُمْيِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ إِنْ تُسْمِعُ إِلَّا مَنْ يُؤْمِنُ بِآياتِنا فَهُمْ مُسْلِمُونَ.

۷.۷ - درك صحيح‌

ايمان به آيات قرآن، زمينه ساز درك و فهم درست:
إِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتى‌ وَ لا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعاءَ إِذا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ‌ وَ ما أَنْتَ بِهادِي الْعُمْيِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ إِنْ تُسْمِعُ إِلَّا مَنْ يُؤْمِنُ بِآياتِنا فَهُمْ مُسْلِمُونَ.

۷.۸ - رستگارى‌

ايمان به قرآن، زمينه دستيابى به رستگاری:
وَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَ بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ‌ أُولئِكَ عَلى‌ هُدىً مِنْ رَبِّهِمْ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.

۷.۹ - رشد

ايمان به قرآن، مايه نيل به رشد و کمال، در منظر جنّیان مؤمن:
قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقالُوا إِنَّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً وَ أَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَ مِنَّا الْقاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولئِكَ تَحَرَّوْا رَشَداً.

۷.۱۰ - رنگ خدايى‌

ايمان به قرآن و تعاليم نازل شده بر پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله، نشانه صبغة الله و در آمدن به رنگ خدایی:
قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا ... صِبْغَةَ اللَّهِ‌ ....

۷.۱۱ - سبقت در خيرات‌

ايمان به قرآن و آيات آن، موجب سبقت و سرعت در خیرات:
وَ الَّذِينَ هُمْ بِآياتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ‌ أُولئِكَ يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ هُمْ لَها سابِقُونَ.

۷.۱۲ - سلام‌

ايمان به قرآن و آيات آن، زمينه‌اى براى برخوردارى از سلام پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
وَ إِذا جاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآياتِنا فَقُلْ سَلامٌ عَلَيْكُمْ‌ ....

۷.۱۳ - فراوانى نعمت‌

ايمان به قرآن موجب بهره‌مند شدن از نعمت فراوان:
وَ لَوْ أَنَّهُمْ أَقامُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ وَ كَثِيرٌ مِنْهُمْ ساءَ ما يَعْمَلُونَ.

۷.۱۴ - مراقبت بر نماز

ايمان به قرآن، زمينه ساز اهتمام به نماز و مراقبت بر آن:
وَ هذا كِتابٌ أَنْزَلْناهُ مُبارَكٌ مُصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرى‌ وَ مَنْ حَوْلَها وَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ هُمْ عَلى‌ صَلاتِهِمْ يُحافِظُونَ.

۷.۱۵ - وصول به مقام شاهدان

ايمان به قرآن، زمينه نيل به مقام و منزلت رفيع شاهدان:
وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرى‌ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدِينَ.

۷.۱۶ - وصول به مقام صابران‌

ايمان آوردندگان به قرآن از اهل كتاب در زمره صابران:
وَ لَقَدْ وَصَّلْنا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ‌ الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ مِنْ قَبْلِهِ هُمْ بِهِ يُؤْمِنُونَ‌ وَ إِذا يُتْلى‌ عَلَيْهِمْ قالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّنا إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلِهِ مُسْلِمِينَ‌ أُولئِكَ يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُمْ مَرَّتَيْنِ بِما صَبَرُوا وَ يَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ.

۷.۱۷ - وصول به مقام صالحان‌

ايمان به قرآن، سبب رسيدن به مقام صالحان:
وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرى‌ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدِينَ‌ وَ ما لَنا لا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما جاءَنا مِنَ الْحَقِّ وَ نَطْمَعُ أَنْ يُدْخِلَنا رَبُّنا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِينَ.

۷.۱۸ - وصول به مقام محسنان‌

ايمان به قرآن، زمينه قرار گرفتن در زمره محسنان:
وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرى‌ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِ‌ ... وَ ما لَنا لا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما جاءَنا مِنَ الْحَقِ‌ ... فَأَثابَهُمُ اللَّهُ بِما قالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ.

۷.۱۹ - هدايت‌

••• ايمان به قرآن، مايه دستيابى به هدایت راه حق:
وَ أَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدى‌ آمَنَّا بِهِ فَمَنْ يُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلا يَخافُ بَخْساً وَ لا رَهَقاً وَ أَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَ مِنَّا الْقاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولئِكَ تَحَرَّوْا رَشَداً.

••• ايمان به قرآن، زمينه هدایت انسان:
۱. وَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَ بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ‌ أُولئِكَ عَلى‌ هُدىً مِنْ رَبِّهِمْ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.
۲. وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى‌ إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ.
۳. يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ شِفاءٌ لِما فِي الصُّدُورِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ.
۴. لَقَدْ كانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبابِ ما كانَ حَدِيثاً يُفْتَرى‌ وَ لكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ.
۵. وَ ما أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ.

••• دستيابى اهل‌كتاب به راههاى سلامت و رهايى از گمراهی و قرار گرفتن در صراط مستقیم، در گرو ايمان به قرآن:
يا أَهْلَ الْكِتابِ قَدْ جاءَكُمْ رَسُولُنا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيراً مِمَّا كُنْتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتابِ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ كِتابٌ مُبِينٌ‌ يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ سُبُلَ السَّلامِ وَ يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَ يَهْدِيهِمْ إِلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ. «من اتبع رضوانه» يعنى كسى كه ايمان بياورد.


بهره‌مندى یهودیان مؤمن به قرآن، از پاداش بزرگ الهی:
فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِينَ هادُوا حَرَّمْنا عَلَيْهِمْ طَيِّباتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَ بِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ كَثِيراً لكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَ الْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَ الْمُقِيمِينَ الصَّلاةَ وَ الْمُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ الْمُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ أُولئِكَ سَنُؤْتِيهِمْ أَجْراً عَظِيماً.

••• ايمان به قرآن، مايه برخوردارى از پاداش مضاعف الهی:
الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ مِنْ قَبْلِهِ هُمْ بِهِ يُؤْمِنُونَ‌ وَ إِذا يُتْلى‌ عَلَيْهِمْ قالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّنا إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلِهِ مُسْلِمِينَ‌ أُولئِكَ يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُمْ مَرَّتَيْنِ بِما صَبَرُوا وَ يَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ.

••• ايمان به قرآن، زمينه بهره‌مندى از پاداش پروردگار:
وَ إِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَمَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ‌ ... أُولئِكَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ‌ ....

••• ايمان به قرآن، از عوامل دستيابى به بهشت:
وَ ما لَنا لا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما جاءَنا مِنَ الْحَقِّ وَ نَطْمَعُ أَنْ يُدْخِلَنا رَبُّنا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِينَ‌ فَأَثابَهُمُ اللَّهُ بِما قالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ.

••• خلود در بهشت، پاداش ايمان به قرآن:
وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرى‌ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدِينَ‌ وَ ما لَنا لا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما جاءَنا مِنَ الْحَقِّ وَ نَطْمَعُ أَنْ يُدْخِلَنا رَبُّنا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِينَ‌ فَأَثابَهُمُ اللَّهُ بِما قالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ.




۹.۱ - آرزوى وصول به مقام صالحان‌

آرزوى وصول به مقام صالحان، زمينه ايمان به قرآن:
وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرى‌ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدِينَ‌ وَ ما لَنا لا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما جاءَنا مِنَ الْحَقِّ وَ نَطْمَعُ أَنْ يُدْخِلَنا رَبُّنا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِينَ.

۹.۲ - اجتناب از اختلاط حق با باطل‌

اجتناب بنی‌اسرائیل از روحيّه اختلاط حق با باطل، عاملى براى ايمان آنان به قرآن:
يا بَنِي إِسْرائِيلَ‌ ... وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآياتِي ثَمَناً قَلِيلًا وَ إِيَّايَ فَاتَّقُونِ‌ وَ لا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ تَكْتُمُوا الْحَقَّ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ.

۹.۳ - اجتناب از سوداگرى‌

اجتناب از سوداگری با آیات الهی، عاملى براى ایمان بنی اسرائیل به قرآن:
يا بَنِي إِسْرائِيلَ‌ ... وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآياتِي ثَمَناً قَلِيلًا وَ إِيَّايَ فَاتَّقُونِ.

۹.۴ - اجتناب از كتمان حق‌

اجتناب از کتمان حق، عاملى براى ايمان بنى‌اسرائيل به قرآن:
يا بَنِي إِسْرائِيلَ‌ ... وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآياتِي ثَمَناً قَلِيلًا وَ إِيَّايَ فَاتَّقُونِ‌ وَ لا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ تَكْتُمُوا الْحَقَّ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ.

۹.۵ - اجتناب از كفر

اجتناب از کفر، زمينه‌اى براى ايمان بنى‌اسرائيل به قرآن:
يا بَنِي إِسْرائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَ أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَ إِيَّايَ فَارْهَبُونِ‌ وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآياتِي ثَمَناً قَلِيلًا وَ إِيَّايَ فَاتَّقُونِ.

۹.۶ - ايمان به آخرت‌

ایمان به آخرت، برانگيزاننده ايمان به قرآن:
وَ هذا كِتابٌ أَنْزَلْناهُ مُبارَكٌ مُصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرى‌ وَ مَنْ حَوْلَها وَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ هُمْ عَلى‌ صَلاتِهِمْ يُحافِظُونَ.

۹.۷ - بصيرت‌

بهره‌مندى از بصیرت الهی، عامل ايمان به قرآن:
أَ فَمَنْ كانَ عَلى‌ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى‌ إِماماً وَ رَحْمَةً أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يُؤْمِنُونَ. بنا بر تفسيرى مقصود از «بيّنه» در آيه ياد شده مطلق بصيرت الهى است و مقصود از «أفمن كان ...» كه مبتدا و خبرش محذوف است عام است، گرچه به حسب مورد بر پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله منطبق مى‌شود.

۹.۸ - تصديق انجيل‌

تصديق درستى و راستى انجیل در آيات قرآن، عاملى براى ايمان و تصدیق اهل کتاب به قرآن:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ آمِنُوا بِما نَزَّلْنا مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ‌ ....

۹.۹ - تصديق تورات‌

••• تصدیق درستى و راستى تورات در آيات قرآن، عاملى براى ايمان و تصديق اهل كتاب به قرآن:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ آمِنُوا بِما نَزَّلْنا مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ‌ ....

••• تصديق قرآن از تورات، عاملى براى ايمان بنى‌اسرائيل به آن:
يا بَنِي إِسْرائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَ أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَ إِيَّايَ فَارْهَبُونِ‌ وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآياتِي ثَمَناً قَلِيلًا وَ إِيَّايَ فَاتَّقُونِ.

۹.۱۰ - تقوا

••• تقواپیشگی، عامل ايمان و خير دانستن قرآن:
وَ قِيلَ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا خَيْراً لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هذِهِ الدُّنْيا حَسَنَةٌ وَ لَدارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ وَ لَنِعْمَ دارُ الْمُتَّقِينَ. مقصود از «خيراً» قرآن است.

••• رعايت تقوای الهی، عاملى براى ايمان بنى‌اسرائيل به قرآن:
يا بَنِي إِسْرائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَ أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَ إِيَّايَ فَارْهَبُونِ‌ وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآياتِي ثَمَناً قَلِيلًا وَ إِيَّايَ فَاتَّقُونِ.

۹.۱۱ - تلاوت پیامبر اسلام

تأثير تلاوت آيات قرآن از زبان پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله در ایمان قوم عرب:
وَ إِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعالَمِينَ‌ نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ‌ عَلى‌ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ‌ بِلِسانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ‌ وَ لَوْ نَزَّلْناهُ عَلى‌ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ‌ فَقَرَأَهُ عَلَيْهِمْ ما كانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ.

۹.۱۲ - تواضع‌

تواضع در برابر حق و نداشتن روحيّه استكبارى، عامل ايمان به قرآن:
لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قالُوا إِنَّا نَصارى‌ ذلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَ رُهْباناً وَ أَنَّهُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ‌ وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرى‌ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدِينَ.

۷.۵ - حق پذيرى‌

داشتن روحيه حق پذيرى، عامل ايمان به قرآن:
إِنَّما يُؤْمِنُ بِآياتِنَا الَّذِينَ إِذا ذُكِّرُوا بِها خَرُّوا سُجَّداً وَ سَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ هُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ.

۹.۱۴ - خوف‌

خوف مشرکان به هنگام مرگ يا قیامت، سبب ايمان آوردن آنان به قرآن:
وَ لَوْ تَرى‌ إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَكانٍ قَرِيبٍ‌ وَ قالُوا آمَنَّا بِهِ‌ ... مراد از ضمير «به» قرآن مى‌باشد.

۹.۱۵ - علم‌

••• بهره‌مندى از علم و معرفت، عامل ايمان به قرآن:
وَ قُرْآناً فَرَقْناهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلى‌ مُكْثٍ وَ نَزَّلْناهُ تَنْزِيلًا قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لا تُؤْمِنُوا إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذا يُتْلى‌ عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ سُجَّداً.

••• آگاهى و علم به زشتيها و فرجام کتمان حق، عاملى براى ايمان به قرآن:
يا بَنِي إِسْرائِيلَ‌ ... وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآياتِي ثَمَناً قَلِيلًا وَ إِيَّايَ فَاتَّقُونِ‌ وَ لا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ تَكْتُمُوا الْحَقَّ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ.

۹.۱۶ - گواهى تورات‌

گواهی کتاب موسی علیه‌السلام (تورات) به حقّانیّت قرآن، زمينه ايمان به آن:
أَ فَمَنْ كانَ عَلى‌ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى‌ إِماماً وَ رَحْمَةً أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يُؤْمِنُونَ.

۹.۱۷ - گواهى امام على

گواهی علی علیه‌السلام به حقّانيّت قرآن، زمينه ايمان به آن:
أَ فَمَنْ كانَ عَلى‌ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى‌ إِماماً وَ رَحْمَةً أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يُؤْمِنُونَ. طبق برخى روايات شیعه و سنی، مقصود از «شاهدمنه» علی علیه‌السلام است.

۹.۱۸ - مثل‌هاى گوناگون‌

ايمان آوردن اندكى از انسانها در پى بيان مثلهاى گوناگون در قرآن از سوى خداوند:
وَ لَقَدْ صَرَّفْنا لِلنَّاسِ فِي هذَا الْقُرْآنِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ فَأَبى‌ أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُوراً.




۱۰.۱ - استكبار

استکبار، از موانع ايمان به قرآن:
... فَالَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ مُنْكِرَةٌ وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ‌ ... إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ‌ وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.

۱۰.۲ - فسق‌

فسق، مانع ايمان آورى به قرآن:
قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ وَ أَنَّ أَكْثَرَكُمْ فاسِقُونَ.

۱۰.۳ - نزول قرآن بر عجم‌

ايمان نياوردن عرب به قرآن، در صورت نزول آن بر غير عرب:
۱. وَ لَوْ نَزَّلْناهُ عَلى‌ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ‌ فَقَرَأَهُ عَلَيْهِمْ ما كانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ.
۲. وَ لَوْ جَعَلْناهُ قُرْآناً أَعْجَمِيًّا لَقالُوا لَوْ لا فُصِّلَتْ آياتُهُ ءَ أَعْجَمِيٌّ وَ عَرَبِيٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدىً وَ شِفاءٌ وَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ فِي آذانِهِمْ وَقْرٌ وَ هُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى أُولئِكَ يُنادَوْنَ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ.


مؤمنان به قرآن (قرآن)


۱. بقره/سوره۲، آیه۴.    
۲. بقره/سوره۲، آیه۴۱.    
۳. بقره/سوره۲، آیه۹۱.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۱۳۶.    
۵. بقره/سوره۲، آیه۲۸۵.    
۶. آل‌عمران/سوره۳، آیه۸۴.    
۷. نساء/سوره۴، آیه۱۳۶.    
۸. نساء/سوره۴، آیه۱۶۲.    
۹. مائده/سوره۵، آیه۵۹.    
۱۰. مائده/سوره۵، آیه۸۱.    
۱۱. کهف/سوره۱۸، آیه۵۴.    
۱۲. کهف/سوره۱۸، آیه۵۵.    
۱۳. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۴۶.    
۱۴. شوری/سوره۴۲، آیه۱۵.    
۱۵. محمّد/سوره۴۷، آیه۲.    
۱۶. تغابن/سوره۶۴، آیه۸.    
۱۷. جنّ/سوره۷۲، آیه۱۳.    
۱۸. جنّ/سوره۷۲، آیه۱۴.    
۱۹. کهف/سوره۱۸، آیه۶.    
۲۰. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۱۳، ص ۲۴۰.    
۲۱. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۹۸.    
۲۲. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۹۹.    
۲۳. فصّلت/سوره۴۱، آیه۴۴.    
۲۴. کهف/سوره۱۸، آیات۴-۶.    
۲۵. یونس/سوره۱۰، آیه۳۵.    
۲۶. یونس/سوره۱۰، آیه۳۷.    
۲۷. یونس/سوره۱۰، آیه۴۰.    
۲۸. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۱۹.    
۲۹. نساء/سوره۴، آیه۴۷.    
۳۰. اسراء/سوره۱۷، آیه۱۰۶.    
۳۱. اسراء/سوره۱۷، آیه۱۰۷.    
۳۲. زحیلی، وهبه، التفسیر المنیر، ج ۱۵، ص ۱۸۵.    
۳۳. مائده/سوره۵، آیه۶۵.    
۳۴. مائده/سوره۵، آیه۶۶.    
۳۵. نساء/سوره۴، آیه۴۷.    
۳۶. بقره/سوره۲، آیه۴۰.    
۳۷. بقره/سوره۲، آیه۴۱.    
۳۸. بقره/سوره۲، آیه۹۱.    
۳۹. بقره/سوره۲، آیه۹۲.    
۴۰. نساء/سوره۴، آیه۴۷.    
۴۱. احقاف/سوره۴۶، آیات۲۹- ۳۱.    
۴۲. جنّ/سوره۷۲، آیه۱.    
۴۳. جنّ/سوره۷۲، آیه۲.    
۴۴. جنّ/سوره۷۲، آیه۱۳.    
۴۵. انعام/سوره۶، آیه۱۱۹.    
۴۶. آلوسی، شهاب الدین، روح المعانى، ج ۵، جزء ۸، ص ۲۰.
۴۷. مائده/سوره۵، آیه۸۰.    
۴۸. مائده/سوره۵، آیه۸۱.    
۴۹. روم/سوره۳۰، آیه۵۳.    
۵۰. انعام/سوره۶، آیه۵۴.    
۵۱. اعراف/سوره۷، آیه۵۲.    
۵۲. اعراف/سوره۷، آیه۲۰۳.    
۵۳. یونس/سوره۱۰، آیه۵۷.    
۵۴. یونس/سوره۱۰، آیه۵۸.    
۵۵. یوسف/سوره۱۲، آیه۱۱۱.    
۵۶. اسراء/سوره۱۷، آیه۸۲.    
۵۷. جاثیه/سوره۴۵، آیه۲۰.    
۵۸. نمل/سوره۲۷، آیه۸۱.    
۵۹. زحیلی، وهبه، التفسیر المنیر، ج ۲۱، ص ۱۱۱.    
۶۰. نمل/سوره۲۷، آیه۸۰.    
۶۱. نمل/سوره۲۷، آیه۸۱.    
۶۲. روم/سوره۳۰، آیه۵۳.    
۶۳. نمل/سوره۲۷، آیه۸۰.    
۶۴. نمل/سوره۲۷، آیه۸۱.    
۶۵. بقره/سوره۲، آیه۴.    
۶۶. بقره/سوره۲، آیه۵.    
۶۷. جنّ/سوره۷۲، آیه۱.    
۶۸. جنّ/سوره۷۲، آیه۱۴.    
۶۹. بقره/سوره۲، آیه۱۳۶.    
۷۰. بقره/سوره۲، آیه۱۳۸.    
۷۱. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۵۸.    
۷۲. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۶۱.    
۷۳. انعام/سوره۶، آیه۵۴.    
۷۴. مائده/سوره۵، آیه۶۶.    
۷۵. انعام/سوره۶، آیه۹۲.    
۷۶. مائده/سوره۵، آیه۸۳.    
۷۷. قصص/سوره۲۸، آیات۵۱- ۵۴.    
۷۸. مائده/سوره۵، آیه۸۳.    
۷۹. مائده/سوره۵، آیه۸۴.    
۸۰. مائده/سوره۵، آیات۸۳-۸۵.    
۸۱. جنّ/سوره۷۲، آیه۱۳.    
۸۲. جنّ/سوره۷۲، آیه۱۴.    
۸۳. بقره/سوره۲، آیه۴.    
۸۴. بقره/سوره۲، آیه۵.    
۸۵. اعراف/سوره۷، آیه۲۰۳.    
۸۶. یونس/سوره۱۰، آیه۵۷.    
۸۷. یوسف/سوره۱۲، آیه۱۱۱.    
۸۸. نحل/سوره۱۶، آیه۶۴.    
۸۹. مائده/سوره۵، آیه۱۵.    
۹۰. مائده/سوره۵، آیه۱۶.    
۹۱. شبر، عبدالله، تفسیر شبّر، ص ۱۳۵.    
۹۲. نساء/سوره۴، آیه۱۶۰.    
۹۳. نساء/سوره۴، آیه۱۶۲.    
۹۴. قصص/سوره۲۸، آیات۵۲- ۵۴.    
۹۵. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۹۹.    
۹۶. مائده/سوره۵، آیه۸۴.    
۹۷. مائده/سوره۵، آیه۸۵.    
۹۸. مائده/سوره۵، آیات۸۳-۸۵.    
۹۹. مائده/سوره۵، آیه۸۳.    
۱۰۰. مائده/سوره۵، آیه۸۴.    
۱۰۱. بقره/سوره۲، آیات۴۰-۴۲.    
۱۰۲. بقره/سوره۲، آیه۴۰.    
۱۰۳. بقره/سوره۲، آیه۴۱.    
۱۰۴. بقره/سوره۲، آیات۴۰-۴۲.    
۱۰۵. بقره/سوره۲، آیه۴۰.    
۱۰۶. بقره/سوره۲، آیه۴۱.    
۱۰۷. انعام/سوره۶، آیه۹۲.    
۱۰۸. هود/سوره۱۱، آیه۱۷.    
۱۰۹. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۱۰، ص ۱۸۳- ۱۸۴.    
۱۱۰. نساء/سوره۴، آیه۴۷.    
۱۱۱. نساء/سوره۴، آیه۴۷.    
۱۱۲. بقره/سوره۲، آیه۴۰.    
۱۱۳. بقره/سوره۲، آیه۴۱.    
۱۱۴. نحل/سوره۱۶، آیه۳۰.    
۱۱۵. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۱۲، ص ۲۳۵.    
۱۱۶. بقره/سوره۲، آیه۴۰.    
۱۱۷. بقره/سوره۲، آیه۴۱.    
۱۱۸. شعراء/سوره۲۶، آیات۱۹۲-۱۹۵.    
۱۱۹. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۹۸.    
۱۲۰. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۹۹.    
۱۲۱. مائده/سوره۵، آیه۸۲.    
۱۲۲. مائده/سوره۵، آیه۸۳.    
۱۲۳. سجده/سوره۳۲، آیه۱۵.    
۱۲۴. سبأ/سوره۳۴، آیه۵۱.    
۱۲۵. سبأ/سوره۳۴، آیه۵۲.    
۱۲۶. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۱۶، ص ۳۹۰.    
۱۲۷. اسراء/سوره۱۷، آیه۱۰۶.    
۱۲۸. اسراء/سوره۱۷، آیه۱۰۷.    
۱۲۹. بقره/سوره۲، آیات۴۰-۴۲.    
۱۳۰. هود/سوره۱۱، آیه۱۷.    
۱۳۱. هود/سوره۱۱، آیه۱۷.    
۱۳۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۵، ص ۲۲۶.    
۱۳۳. آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج ۶، ص ۲۲۹.    
۱۳۴. اسراء/سوره۱۷، آیه۸۹.    
۱۳۵. نحل/سوره۱۶، آیات۲۲-۲۴.    
۱۳۶. مائده/سوره۵، آیه۵۹.    
۱۳۷. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۹۸.    
۱۳۸. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۹۹.    
۱۳۹. فصّلت/سوره۴۱، آیه۴۴.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۳، ص۱۰۷، برگرفته از مقاله «ایمان به قرآن».    


رده‌های این صفحه : ایمان | قرآن | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار