• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

انسجام‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



انسجام به سلامت و روانی ترکیب الفاظ اطلاق می‌شود و از اسلوب‌های بدیعی قرآن می‌باشد.



«انسجام» در لغت به معنای ریخته شدن و روان شدن، و در اصطلاح، کلامی است که پیچیدگی ندارد و مانند آب جاری در قالبی آسان و الفاظی نغز و ترکیبی سالم سرازیر می‌شود؛ به طوری که سخن ( نثر یا شعر ) در جان‌ها و دل‌ها اثرگذار باشد و چنین تاثیری در شکل دیگر یافت نشود.


یکی از اسلوب‌های بدیعی قرآن، انسجام آیات شریفه آن است. انسجام که غالبا خود به خود و ناخودآگاه پدید می‌آید، بر دو قسم است:
۱. انسجامی که همراه بدیع غیرعمدی است؛ مانند: (قال انما اشکو بثی وحزنی الی الله واعلم من الله ما لا تعلمون)؛ "گفت من شکایت غم و اندوه خود را پیش خدا می‌برم و از(عنایت) خدا چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید".
۲. انسجامی که بدون بدیع است؛ مانند: (خذ العفو وامر بالعرف واعرض عن الجاهلین)؛ "گذشت پیشه کن و به(کار) پسندیده فرمان ده و از نادانان رخ برتاب".


۱. یوسف/سوره۱۲، آیه۸۶.    
۲. اعراف/سوره۷، آیه۱۹۹.    
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۲۹۶.    
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۲۸۴.    
۵. علوی مقدم، محمد، در قلمرو بلاغت، ص۷۲۵.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «انسجام».    




جعبه ابزار