از روایات استفاده میشود که یکی از ویژگیهای جامعه بعد از ظهور، برقراری امنیت است؛ به گونهای که هر فردی ـ چه زن باشد یا مرد، کوچک یا بزرگ ـ در هر زمانی از شب و روز بخواهد به مسافرتهای طولانی به هر نقطهای از جهان برود، از امنیت کامل برخوردار خواهد بود:
«حدثنا نعیم، حدثنا الولید عمن حدثه و قراه، عن کعب، قال قتادة: المهدی خیر الناس، اهل نصرته و بیعته من اهل کوفان و الیمن و ابدال الشام، مقدمته جبرئیل و ساقته میکائیل، محبوب فی الخلائق، یطفئ الله به الفتنة العمیاء، و تامن الارض حتی ان المراة لتحج فی خمس نسوة و ما معهن رجل لا تتقی شیئا الا الله، تعطی الارض برکاتها و السماء برکتها»؛
[۱]سید بن طاووس، علی بن موسی، التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن، ص۱۴۵، قم، مؤسسة صاحب الامر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، چاپ اول، ۱۴۱۶ق.