• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

امر نفسی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


امر نفسی امر به چیزی به خاطر مطلوبیت خود آن است.


امر نفسی امری است که چون متعلق آن، به خودی خود مصلحت و مطلوبیت دارد امر به آن تعلق گرفته است، نه به خاطر این که مقدمه برای رسیدن به چیز دیگری می‌باشد. مانند: امر به نماز و امر به روزه ؛ در مقابل امر به وضو که چون شرط تحقق نماز است امر به آن تعلق گرفته است.
[۱] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۱۱۰.    
[۲] نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۱، ص۱۷۵.    
[۳] سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۷۸.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۱، ص۴۰۶.    
[۵] خمینی، روح الله، انوار الهدایة فی التعلیقة علی الکفایة، ج۲، ص۲۹۸.    


واجب نفسی؛
امر غیری.

۱. ↑ آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۱۱۰.    
۲. ↑ نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۱، ص۱۷۵.    
۳. ↑ سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۷۸.
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۱، ص۴۰۶.    
۵. ↑ خمینی، روح الله، انوار الهدایة فی التعلیقة علی الکفایة، ج۲، ص۲۹۸.    


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۶۱، برگرفته از مقاله «امر نفسی».    

رده‌های این صفحه : اوامر
جعبه ابزار