امتناع از عمل به صلح در مدت متعه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«
صلح » عبارت است از سازش و موافقت بر انجام کاری
؛ و
متعه ازدواجی است که در آن
مرد و
زن مدت زمانی را برای
عقد معین می‌کنند
یکی از مصادیق
ولایت حاکم ، ولایت بر صلح در متعه می‌باشد.
با توجه به این که
زوج در
نکاح منقطع می‌تواند مدت باقیمانده از
متعه را
ابراء نماید، مسائلی در ارتباط با صلح بر این مدت نیز مطرح می‌شود؛
مثلا اگر مدت را با این شرط مصالحه کند که زوجه منقطعه با فلان کس ازدواج ننماید،
صلح صحیح بوده و ابراء بر زوج
واجب می‌شود و لذا اگر امتناع نماید
حاکم او را مجبور به آن خواهد نمود و حتی در مرحله بعد حاکم به
ولایت خود متکی شده و شخصا از جانب او ابراء می‌نماید. در مقابل
زن نیز بایستی به وظیفه خود عمل نموده و با آن فرد مشخص ازدواج ننماید. (اگر چه در صورت تزویج، دلیلی بر قول به
بطلان آن وجود ندارد.)
همچنین اگر مصالحه به این شکل باشد که در مقابل ابراء، آن
زن با شخص معینی ازدواج نماید، در این صورت آن ازدواج واجب است و در صورت امتناع زن، حاکم او را مجبور به ازدواج کرده و یا در صورت
تعذر، خود راسا اقدام به
تزویج وی می‌نماید.
آن شخص معین که ازدواج
زوجه با او مورد نظر است ممکن است خود یعنی
زوج فعلی باشد.
قواعد فقه، برگرفته از مقاله «امتناع از عمل به صلح در مدت متعه»،ج۳،ص۲۳۱.
