الفاظ فتوا

واژه‏های بیانگر فتوا را الفاظ فتوا می‌گویند.

فهرست مندرجات

۱ - لفظهای فتوا

الفاظ فتوا عبارتند از عناوین «واجب»، «حرام»، «مکروه»، «مستحب» و «مباح»، و نیز عباراتی مانند «اقوی آن است»، «بنابر اقوی»، «اظهرآن است»، «ظاهر چنین است»، «بعید نیست»، «اولی آن است»، «احوط اقوی»، «لا بأس»، «خالی از وجه نیست»، «خالی از قوّت نیست»، «لا اشکال»، «اصحّ آن است»، «اقرب»و «اشبه» (شبیه‏تر به قواعد و اصول کلّی). تعبیرهایی مانند «یجب علی اشکالٍ» یا «علی تأمّلٍ» (واجب است، لیکن با اشکال یا با تأمّل در حکم مسئله) بیانگر فتوای مجتهد به وجوب می‏باشد.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ توضیح المسائل مراجع ج۱، ص۲۰.
۲.	↑ تحریر الوسیلة ج۱، ص۱۱.
۳.	↑ منهاج الصالحین(خویی) ج۱، ص۱۲.

۳ - منبع