• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

افترا به قرآن (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



افترا به قرآن یکی از گناهان بزرگ است که باعث عذاب الهی خواهد شد. در این مقاله آیات مرتبط با افترا به قرآن معرفی می‌شوند.

فهرست مندرجات

۱ - آثار افترا به قرآن
       ۱.۱ - اضلال‌
       ۱.۲ - پشيمانى‌
       ۱.۳ - تقاضاى بازگشت به دنيا
       ۱.۴ - سرزنش‌
       ۱.۵ - شركت در گناه‌
       ۱.۶ - محروميّت از رحمت‌
۲ - اهداف افترا به قرآن
       ۲.۱ - اضلال‌
       ۲.۲ - مقابله با قرآن
۳ - عوامل افترا به قرآن
       ۳.۱ - استكبار
       ۳.۲ - اعراض از حق‌
       ۳.۳ - امكانات مادى‌
       ۳.۴ - جدال گرى‌
       ۳.۵ - حق ناپذيرى‌
       ۳.۶ - رذايل اخلاقى‌
       ۳.۷ - كفر به آخرت‌
       ۳.۸ - كينه توزى‌
       ۳.۹ - لجاجت‌
       ۳.۱۰ - محروميّت از درك قلبى‌
       ۳.۱۱ - محروميّت از قوه شنوايى‌
۴ - كيفر افترا به قرآن
       ۴.۱ - عذاب ناگهانی
       ۴.۲ - تحقیر شدن
       ۴.۳ - جهنّم‌
       ۴.۴ - ذلت‌
       ۴.۵ - عذاب‌
       ۴.۶ - لعن‌
۵ - افترازنندگان به قرآن
       ۵.۱ - اشراف‌
       ۵.۲ - كافران‌
              ۵.۲.۱ - تعلیمات بشری
              ۵.۲.۲ - جادو بودن
       ۵.۳ - مستكبران‌
       ۵.۴ - مشركان
              ۵.۴.۱ - تهمت
              ۵.۴.۲ - سحر
              ۵.۴.۳ - شعر
              ۵.۴.۴ - خوابهای آشفته
              ۵.۴.۵ - اساطیر
              ۵.۴.۶ - بزرگ بودن گناه افترا
       ۵.۵ - وليد بن مغيره‌
              ۵.۵.۱ - قول بشر
              ۵.۵.۲ - جادو
              ۵.۵.۳ - اسطوره بودن
۶ - پانویس
۷ - منبع




۱.۱ - اضلال‌

افترا به قرآن با افسانه قلمداد كردن آن، سبب گمراه شدن ناآگاهانه عده‌اى از مردم:
وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ‌ لِيَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ كامِلَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلا ساءَ ما يَزِرُونَ.

۱.۲ - پشيمانى‌

اظهار پشیمانی از سوى افترا زنندگان به قرآن، هنگام مشاهده عذاب الهی:
وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَ جَعَلْنا عَلى‌ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَ فِي آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها حَتَّى إِذا جاؤُكَ يُجادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ‌ وَ لَوْ تَرى‌ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقالُوا يا لَيْتَنا نُرَدُّ وَ لا نُكَذِّبَ بِآياتِ رَبِّنا وَ نَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ.

۱.۳ - تقاضاى بازگشت به دنيا

تقاضاى بازگشت به دنیا هنگام مشاهده عذاب از آثار افترا زنندگان به قرآن، در قیامت:
وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَ جَعَلْنا عَلى‌ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَ فِي آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها حَتَّى إِذا جاؤُكَ يُجادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ‌ وَ لَوْ تَرى‌ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقالُوا يا لَيْتَنا نُرَدُّ وَ لا نُكَذِّبَ بِآياتِ رَبِّنا وَ نَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ.

۱.۴ - سرزنش‌

افترا به قرآن با افسانه خواندن آن، موجب سرزنش خداوند:
وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ‌ لِيَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ كامِلَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلا ساءَ ما يَزِرُونَ.

۱.۵ - شركت در گناه‌

افترا به قرآن، موجب به دوش كشيدن بخشى از گناه گمراه شدگان بواسطه آن، علاوه بر گناه افترا:
وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ‌ لِيَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ كامِلَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلا ساءَ ما يَزِرُونَ.

۱.۶ - محروميّت از رحمت‌

محروميّت از رحمت پروردگار در قيامت، كيفر نسبت دهندگان اساطیر به قرآن:
إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِ آياتُنا قالَ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ‌ كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ.




۱.۱ - اضلال‌

گمراه کردن مردم از مسیر حق، از اهداف افترا زنندگان به قرآن:
وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ‌ لِيَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ كامِلَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلا ساءَ ما يَزِرُونَ.

۲.۲ - مقابله با قرآن

مقابله کردن با قرآن، از اهداف کافران در افترا زدن به قرآن با اساطير خواندن آن:
۱. وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَ جَعَلْنا عَلى‌ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَ فِي آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها حَتَّى إِذا جاؤُكَ يُجادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ‌ وَ هُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَ يَنْأَوْنَ عَنْهُ وَ إِنْ يُهْلِكُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَ ما يَشْعُرُونَ.
۲. وَ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِمْ آياتُنا قالُوا قَدْ سَمِعْنا لَوْ نَشاءُ لَقُلْنا مِثْلَ هذا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.




۳.۱ - استكبار

روحيه استكبارى، عامل افترا زدن به قرآن:
۱. إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَالَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ مُنْكِرَةٌ وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ‌ لا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما يُسِرُّونَ وَ ما يُعْلِنُونَ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ‌ وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.
۲. ثُمَّ أَدْبَرَ وَ اسْتَكْبَرَ فَقالَ إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ إِنْ هذا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ.

۳.۲ - اعراض از حق‌

اعراض از حق، عامل افترا بستن به قرآن:
ثُمَّ أَدْبَرَ وَ اسْتَكْبَرَ فَقالَ إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ إِنْ هذا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ.

۳.۳ - امكانات مادى‌

بهره‌مندى از امكانات مادى و دنيوى، زمينه‌اى براى افترا زدن به قرآن:
۱. وَ لا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِينٍ‌ أَنْ كانَ ذا مالٍ وَ بَنِينَ‌ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِ آياتُنا قالَ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.
۲. ذَرْنِي وَ مَنْ خَلَقْتُ وَحِيداً وَ مَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيداً فَقالَ إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ إِنْ هذا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ.

۳.۴ - جدال گرى‌

روحيه جدالگرى، زمينه افترا بستن به قرآن، مبنى بر اساطير بودن آن:
وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَ جَعَلْنا عَلى‌ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَ فِي آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها حَتَّى إِذا جاؤُكَ يُجادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.

۳.۵ - حق ناپذيرى‌

حق ناپذیری، سبب افترا به قرآن، با افسانه خواندن آن:
إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَالَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ مُنْكِرَةٌ وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ‌ لا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما يُسِرُّونَ وَ ما يُعْلِنُونَ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ‌ وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.

۳.۶ - رذايل اخلاقى‌

رذایل اخلاقی در انسان، عاملى براى افترا بستن به قرآن:
وَ لا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِينٍ‌ عُتُلٍّ بَعْدَ ذلِكَ‌ زَنِيمٍ‌ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِ آياتُنا قالَ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.

۳.۷ - كفر به آخرت‌

کفر به آخرت، عامل افترا بستن به قرآن با افسانه خواندن آن:
إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَالَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ مُنْكِرَةٌ وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ‌ لا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما يُسِرُّونَ وَ ما يُعْلِنُونَ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ‌ وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.

۳.۸ - كينه توزى‌

روحيه کینه توزی و ستيزه گرى با آیات الهی، عامل افترا بستن به قرآن:
كَلَّا إِنَّهُ كانَ لِآياتِنا عَنِيداً إِنَّهُ فَكَّرَ وَ قَدَّرَ ثُمَّ نَظَرَ ثُمَّ عَبَسَ وَ بَسَرَ فَقالَ إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ إِنْ هذا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ.

۳.۹ - لجاجت‌

روحيه لجاجت و بى تأثيرى هرگونه آیه و معجزه در ايمان آورى، عامل افترا بستن به قرآن:
وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَ جَعَلْنا عَلى‌ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَ فِي آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها حَتَّى إِذا جاؤُكَ يُجادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.

۳.۱۰ - محروميّت از درك قلبى‌

محروميّت از درك و فهم قلبى، عامل افترا بستن به قرآن:
وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَ جَعَلْنا عَلى‌ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَ فِي آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها حَتَّى إِذا جاؤُكَ يُجادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.

۳.۱۱ - محروميّت از قوه شنوايى‌

محروميّت از شنيدن درست و مانع داشتن قوه شنوایی، عامل افترا بستن به قرآن:
وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَ جَعَلْنا عَلى‌ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَ فِي آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها حَتَّى إِذا جاؤُكَ يُجادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.


افترا به قرآن، در پى دارنده کیفر الهی
[۴۳] برای توضیح بیشتر رجوع شود به مقاله افترا به محمد (قرآن).
:
وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ‌ لِيَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ كامِلَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلا ساءَ ما يَزِرُونَ.

۴.۱ - عذاب ناگهانی

افترا به قرآن با افسانه خواندن آن، موجب تهدید به عذاب ناگهانی از جانب خداوند:
وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ‌ لِيَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ كامِلَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلا ساءَ ما يَزِرُونَ‌ قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّهُ بُنْيانَهُمْ مِنَ الْقَواعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَ أَتاهُمُ الْعَذابُ مِنْ حَيْثُ لا يَشْعُرُونَ.

۴.۲ - تحقیر شدن

افتراى افسانه بودن قرآن، از علل تحقیر شدن در قيامت، با علامت گذاشتن بر بینی افترا زننده:
وَ لا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِينٍ‌ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِ آياتُنا قالَ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ‌ سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ.

۴.۳ - جهنّم‌

افترا زدن به قرآن، موجب دوزخ و آتش جهنم:
۱. فَقالَ إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ إِنْ هذا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ سَأُصْلِيهِ سَقَرَ وَ ما أَدْراكَ ما سَقَرُ لا تُبْقِي وَ لا تَذَرُ لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ.
۲. إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِ آياتُنا قالَ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ‌ ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصالُوا الْجَحِيمِ.

۴.۴ - ذلت‌

ذلت و رسوایی، كيفر افترا زنندگان به قرآن با اساطير قلمداد كردن آن در قيامت:
۱. وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ‌ ثُمَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ يُخْزِيهِمْ وَ يَقُولُ أَيْنَ شُرَكائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ قالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَ السُّوءَ عَلَى الْكافِرِينَ.
۲. إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِ آياتُنا قالَ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ‌ سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ.

۴.۵ - عذاب‌

افترا دانستن قرآن، موجب گرفتارى کافران، به عذاب با زنجیر:
وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذا إِلَّا إِفْكٌ افْتَراهُ وَ أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جاؤُ ظُلْماً وَ زُوراً وَ إِذا أُلْقُوا مِنْها مَكاناً ضَيِّقاً مُقَرَّنِينَ دَعَوْا هُنالِكَ ثُبُوراً.

۴.۶ - لعن‌

سحر خواندن قرآن و قول بشر دانستن آن، موجب لعن خداوند:
إِنَّهُ فَكَّرَ وَ قَدَّرَ فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ فَقالَ إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ إِنْ هذا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ.




۵.۱ - اشراف‌

افسانه شمرده شدن آیات قرآن، به وسيله برخى اشراف صدر اسلام:
مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ‌ أَنْ كانَ ذا مالٍ وَ بَنِينَ‌ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِ آياتُنا قالَ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.

۵.۲ - كافران‌

افتراهای کافران به قرآن عبارتند از:

۵.۲.۱ - تعلیمات بشری

افترای کافران به قرآن، با قلمداد كردن آن به صورت تعليمات بشرى:
۱. وَ كَذلِكَ نُصَرِّفُ الْآياتِ وَ لِيَقُولُوا دَرَسْتَ وَ لِنُبَيِّنَهُ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ.
۲. وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَ يَمْكُرُونَ وَ يَمْكُرُ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَيْرُ الْماكِرِينَ‌ وَ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِمْ آياتُنا قالُوا قَدْ سَمِعْنا لَوْ نَشاءُ لَقُلْنا مِثْلَ هذا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.
۳. وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّما يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِسانُ الَّذِي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَ هذا لِسانٌ عَرَبِيٌّ مُبِينٌ‌ إِنَّ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِآياتِ اللَّهِ لا يَهْدِيهِمُ اللَّهُ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ.
۴. وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذا إِلَّا إِفْكٌ افْتَراهُ وَ أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جاؤُ ظُلْماً وَ زُوراً وَ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ اكْتَتَبَها فَهِيَ‌ تُمْلى‌ عَلَيْهِ بُكْرَةً وَ أَصِيلًا.
۵. كَلَّا إِنَّهُ كانَ لِآياتِنا عَنِيداً فَقالَ إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ إِنْ هذا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ.

۵.۲.۲ - جادو بودن

جادو پنداشتن قرآن، به وسيله كافران:
۱. وَ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ قالُوا ما هذا إِلَّا رَجُلٌ يُرِيدُ أَنْ يَصُدَّكُمْ عَمَّا كانَ يَعْبُدُ آباؤُكُمْ وَ قالُوا ما هذا إِلَّا إِفْكٌ مُفْتَرىً وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ.
۲. وَ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ هذا سِحْرٌ مُبِينٌ.

۵.۳ - مستكبران‌

افترای مستکبران به قرآن، با افسانه پيشينيان خواندن آن:
... إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ‌ وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.

۵.۴ - مشركان

افتراهای مشرکان به قرآن عبارتند از:

۵.۴.۱ - تهمت

افترای مشرکان به قرآن، با دروغ خواندن آن:
۱. وَ ما كانَ هذَا الْقُرْآنُ أَنْ يُفْتَرى‌ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ الْكِتابِ لا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ‌ أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ.
۲. أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَياتٍ وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ.
۳. ما يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ يَلْعَبُونَ‌ لاهِيَةً قُلُوبُهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هذا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ‌ بَلْ قالُوا أَضْغاثُ أَحْلامٍ بَلِ افْتَراهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ فَلْيَأْتِنا بِآيَةٍ كَما أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ.

۵.۴.۲ - سحر

••• افتراى مشركان به قرآن، با سحر خواندن آن:
ما يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ يَلْعَبُونَ‌ لاهِيَةً قُلُوبُهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هذا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ.

••• سحر قلمداد شدن قرآن از سوى مشركان به بهانه بشر بودن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
ما يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ يَلْعَبُونَ‌ لاهِيَةً قُلُوبُهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هذا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ.

۵.۴.۳ - شعر

افتراى مشركان به قرآن، با شعر قلمداد كردن آن:
ما يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ يَلْعَبُونَ‌ لاهِيَةً قُلُوبُهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هذا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ‌ بَلْ قالُوا أَضْغاثُ أَحْلامٍ بَلِ افْتَراهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ فَلْيَأْتِنا بِآيَةٍ كَما أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ.

۵.۴.۴ - خوابهای آشفته

افتراى مشرکان مکّه به قرآن، با نسبت دادن خوابهايى آشفته به آن:
ما يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ‌ وَ هُمْ يَلْعَبُونَ‌ لاهِيَةً قُلُوبُهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هذا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ‌ بَلْ قالُوا أَضْغاثُ أَحْلامٍ بَلِ افْتَراهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ فَلْيَأْتِنا بِآيَةٍ كَما أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ.

۵.۴.۵ - اساطیر

اساطير خواندن قرآن، از افتراهای مشرکان به آن:
۱. وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا أَيْنَ شُرَكاؤُكُمُ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ‌ ثُمَّ لَمْ تَكُنْ فِتْنَتُهُمْ إِلَّا أَنْ قالُوا وَ اللَّهِ رَبِّنا ما كُنَّا مُشْرِكِينَ‌ انْظُرْ كَيْفَ كَذَبُوا عَلى‌ أَنْفُسِهِمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ‌ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَ جَعَلْنا عَلى‌ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَ فِي آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها حَتَّى إِذا جاؤُكَ يُجادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.
۲. وَ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لا يَخْلُقُونَ شَيْئاً وَ هُمْ يُخْلَقُونَ‌ وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ.

۵.۴.۶ - بزرگ بودن گناه افترا

افتراى مشركان به قرآن، گناهى بزرگ:
لِيَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ كامِلَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلا ساءَ ما يَزِرُونَ.

۵.۵ - وليد بن مغيره‌

افتراهای ولید بن مغیره به قرآن عبارتند از:

۵.۵.۱ - قول بشر

افترا زدن ولید بن مغیره به قرآن، مبنى بر قول بشر بودن آن:
ذَرْنِي وَ مَنْ خَلَقْتُ وَحِيداً فَقالَ‌ ... إِنْ هذا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ. آيه «ذرنى و من خلقت وحيدا» درباره وليد بن مغيره نازل شده است.

۵.۵.۲ - جادو

جادو قلمداد كردن آيات قرآن، از افتراهای ولیدبن مغیره:
ذَرْنِي وَ مَنْ خَلَقْتُ وَحِيداً كَلَّا إِنَّهُ كانَ لِآياتِنا عَنِيداً فَقالَ إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ.

۵.۵.۳ - اسطوره بودن

افترا زدن وليد بن مغيره به قرآن، مبنى بر اسطوره خواندن آن:
وَ لا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِينٍ‌ مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ‌ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِ آياتُنا قالَ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ. گفته شده: مقصود از «منّاع للخير» وليد بن مغيره است.


۱. نحل/سوره۱۶، آیه۲۴.    
۲. نحل/سوره۱۶، آیه۲۵.    
۳. انعام/سوره۶، آیه۲۵.    
۴. انعام/سوره۶، آیه۲۷.    
۵. انعام/سوره۶، آیه۲۵.    
۶. انعام/سوره۶، آیه۲۷.    
۷. نحل/سوره۱۶، آیه۲۴.    
۸. نحل/سوره۱۶، آیه۲۵.    
۹. نحل/سوره۱۶، آیه۲۴.    
۱۰. نحل/سوره۱۶، آیه۲۵.    
۱۱. مطفّفین/سوره۸۳، آیه۱۳.    
۱۲. مطفّفین/سوره۸۳، آیه۱۵.    
۱۳. نحل/سوره۱۶، آیه۲۴.    
۱۴. نحل/سوره۱۶، آیه۲۵.    
۱۵. انعام/سوره۶، آیه۲۵.    
۱۶. انعام/سوره۶، آیه۲۶.    
۱۷. انفال/سوره۸، آیه۳۱.    
۱۸. نحل/سوره۱۶، آیات۲۲-۲۴.    
۱۹. مدّثر/سوره۷۴، آیات۲۳-۲۵.    
۲۰. مدّثر/سوره۷۴، آیات۲۳-۲۵.    
۲۱. قلم/سوره۶۸، آیه۱۰.    
۲۲. قلم/سوره۶۸، آیه۱۴.    
۲۳. قلم/سوره۶۸، آیه۱۵.    
۲۴. مدّثر/سوره۷۴، آیه۱۱.    
۲۵. مدّثر/سوره۷۴، آیه۱۴.    
۲۶. مدّثر/سوره۷۴، آیه۲۴.    
۲۷. مدّثر/سوره۷۴، آیه۲۵.    
۲۸. انعام/سوره۶، آیه۲۵.    
۲۹. نحل/سوره۱۶، آیات۲۲-۲۴.    
۳۰. قلم/سوره۶۸، آیه۱۰.    
۳۱. قلم/سوره۶۸، آیه۱۳.    
۳۲. قلم/سوره۶۸، آیه۱۵.    
۳۳. نحل/سوره۱۶، آیات۲۲-۲۴.    
۳۴. مدّثر/سوره۷۴، آیه۱۶.    
۳۵. مدّثر/سوره۷۴، آیه۱۸.    
۳۶. مدّثر/سوره۷۴، آیه۲۱.    
۳۷. مدّثر/سوره۷۴، آیه۲۲.    
۳۸. مدّثر/سوره۷۴، آیه۲۴.    
۳۹. مدّثر/سوره۷۴، آیه۲۵.    
۴۰. انعام/سوره۶، آیه۲۵.    
۴۱. انعام/سوره۶، آیه۲۵.    
۴۲. انعام/سوره۶، آیه۲۵.    
۴۳. برای توضیح بیشتر رجوع شود به مقاله افترا به محمد (قرآن).
۴۴. نحل/سوره۱۶، آیه۲۴.    
۴۵. نحل/سوره۱۶، آیه۲۵.    
۴۶. نحل/سوره۱۶، آیات۲۴-۲۶.    
۴۷. قلم/سوره۶۸، آیه۱۰.    
۴۸. قلم/سوره۶۸، آیه۱۵.    
۴۹. قلم/سوره۶۸، آیه۱۶.    
۵۰. مدّثر/سوره۷۴، آیات۲۴-۲۹.    
۵۱. مطفّفین/سوره۸۳، آیه۱۳.    
۵۲. مطفّفین/سوره۸۳، آیه۱۶.    
۵۳. نحل/سوره۱۶، آیه۲۴.    
۵۴. نحل/سوره۱۶، آیه۲۷.    
۵۵. قلم/سوره۶۸، آیه۱۵.    
۵۶. قلم/سوره۶۸، آیه۱۶.    
۵۷. فرقان/سوره۲۵، آیه۴.    
۵۸. فرقان/سوره۲۵، آیه۱۳.    
۵۹. مدّثر/سوره۷۴، آیات۱۸-۲۰.    
۶۰. مدّثر/سوره۷۴، آیه۲۴.    
۶۱. مدّثر/سوره۷۴، آیه۲۵.    
۶۲. قلم/سوره۶۸، آیه۱۲.    
۶۳. قلم/سوره۶۸، آیه۱۴.    
۶۴. قلم/سوره۶۸، آیه۱۵.    
۶۵. انعام/سوره۶، آیه۱۰۵.    
۶۶. انفال/سوره۸، آیه۳۰.    
۶۷. انفال/سوره۸، آیه۳۱.    
۶۸. نحل/سوره۱۶، آیه۱۰۳.    
۶۹. نحل/سوره۱۶، آیه۱۰۴.    
۷۰. فرقان/سوره۲۵، آیه۴.    
۷۱. فرقان/سوره۲۵، آیه۵.    
۷۲. مدّثر/سوره۷۴، آیه۱۶.    
۷۳. مدّثر/سوره۷۴، آیه۲۴.    
۷۴. مدّثر/سوره۷۴، آیه۲۵.    
۷۵. سبأ/سوره۳۴، آیه۴۳.    
۷۶. احقاف/سوره۴۶، آیه۷.    
۷۷. نحل/سوره۱۶، آیه۲۳.    
۷۸. نحل/سوره۱۶، آیه۲۴.    
۷۹. یونس/سوره۱۰، آیه۳۷.    
۸۰. یونس/سوره۱۰، آیه۳۸.    
۸۱. هود/سوره۱۱، آیه۱۳.    
۸۲. انبیاء/سوره۲۱، آیه۲.    
۸۳. انبیاء/سوره۲۱، آیه۳.    
۸۴. انبیاء/سوره۲۱، آیه۵.    
۸۵. انبیاء/سوره۲۱، آیه۲.    
۸۶. انبیاء/سوره۲۱، آیه۳.    
۸۷. انبیاء/سوره۲۱، آیه۲.    
۸۸. انبیاء/سوره۲۱، آیه۳.    
۸۹. انبیاء/سوره۲۱، آیه۲.    
۹۰. انبیاء/سوره۲۱، آیه۳.    
۹۱. انبیاء/سوره۲۱، آیه۵.    
۹۲. انبیاء/سوره۲۱، آیه۲.    
۹۳. انبیاء/سوره۲۱، آیه۳.    
۹۴. انبیاء/سوره۲۱، آیه۵.    
۹۵. انعام/سوره۶، آیات۲۲-۲۵.    
۹۶. نحل/سوره۱۶، آیه۲۰.    
۹۷. نحل/سوره۱۶، آیه۲۴.    
۹۸. نحل/سوره۱۶، آیه۲۵.    
۹۹. مدّثر/سوره۷۴، آیه۱۱.    
۱۰۰. مدّثر/سوره۷۴، آیه۲۴.    
۱۰۱. مدّثر/سوره۷۴، آیه۲۵.    
۱۰۲. ابن عاشور، طاهر بن محمد، تفسیر التحریر و التنویر، ج ۲۹، ص ۳۰۲.    
۱۰۳. مدّثر/سوره۷۴، آیه۱۱.    
۱۰۴. مدّثر/سوره۷۴، آیه۱۶.    
۱۰۵. مدّثر/سوره۷۴، آیه۲۴.    
۱۰۶. قلم/سوره۶۸، آیه۱۰.    
۱۰۷. قلم/سوره۶۸، آیه۱۲.    
۱۰۸. قلم/سوره۶۸، آیه۱۵.    
۱۰۹. زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف، ج ۴، ص ۵۸۷.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۳، ص۱۰۰، برگرفته از مقاله «افترا به قرآن».    


رده‌های این صفحه : تهمت | قرآن | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار