اطلاق مفرد بر تثنیه

اطلاق مفرد بر تثنیه به ذکر صیغه مفرد و اراده تثنیه اطلاق می‌شود و از اقسام مجاز لغوی می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

«اطلاق مفرد بر تثنیه» از اقسام مجاز لغوی ، به معنای آوردن مفرد و اراده تثنیه است؛

۱. (والله ورسوله احق ان یرضوه ان کانوا مؤمنین)؛ "در صورتی که اگر مؤمن باشند(بدانند) سزاوارتر است که خدا و فرستاده او را خشنود سازند". در این آیه ، ضمیر منفصل «ه» در «یرضوه» مفرد آمده است؛ در حالی که مراد، خداوند و پیامبر او (تثنیه) است؛ به دلیل تلازم میان رضای خدا و رضای رسول او.

۳ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ توبه/سوره۹، آیه۶۲.
۲.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۲۹.

۴ - منبع