اطلاق اماکنی

اطلاق اماکنی به شمول حکم بر فرد در همه مکان‌ها اطلاق می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

اطلاق اماکنی، از اقسام اطلاق احوالی است و آن، در موردی است که مطلق ، فردی از افراد ماهیت معنایی جزئی می‌باشد در مقابل موردی که مراد از مطلق، خود ماهیت می‌باشد که معنایی کلی است و شمول افرادی دارد و شمول در آن بر حسب تمام مکان‌هایی است که ممکن است فرد در آنها قرار گیرد، مانند: «اکرم زیدا»؛ یعنی زید را اکرام کن، چه در خانه ، چه در مدرسه و چه در غیر آنها؛ در مقابل جمله «اکرم زیدا اذا کان فی المدرسة» که اکرام در مکانی خاص، مورد نظر متکلم است.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ الاصول، شیرازی، محمد، ج۵، ص۶۵.

۳ - منبع