• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصلاح عقیده (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اصلاح در برابر افساد، به معنای برطرف کردن فساد و تباهی و انجام دادن کار شایسته است.



توبه و اصلاح عقیده کفرآلود، راه دستیابی دوباره به هدایت و شرط آمرزش و رحمت الهی می‌باشد و همچنین خداوند در قرآن کریم به تشویق مرتدان به اصلاح عقیده خویش پرداخته است آنجاکه می‌فرماید:
کیف یهدی الله قوما کفروا بعد‌ایمـنهم وشهدوا ان الرسول حق وجآءهم البینـت والله لایهدی القوم الظـلمین(چگونه خداوند قومى را كه بعد از ايمان‌شان كافر شدند هدايت مى‌كند با آنكه شهادت دادند كه اين رسول بر حق است و برايشان دلايل روشن آمد و خداوند قوم بيدادگر را هدايت نمى‌كند). الا الذین تابوا من بعد ذلک واصلحوا فان الله غفور رحیم (مگر كسانى كه پس از آن توبه كردند و درستگارى پيشه نمودند كه خداوند آمرزنده مهربان است).

۱.۱ - بررسی تفسیری آیات مذکور

در آیات گذشته سخن از آیین اسلام بود که تنها آیین مقبول الهى است در این آیات سخن از کسانى است که اسلام را پذیرفته و سپس از آن برگشته‌اند که در اصطلاح (مرتد) نامیده مى‌شوند.
مى‌فرماید: (چگونه خداوند جمعیتى را هدایت مى‌کند که بعد از ایمان و گواهى به حقانیت رسول، و آمدن نشانه‌هاى روشن براى آنها کافر شدند و خدا جمعیت ستمکاران را هدایت نمى‌کند)؟ (کیف یهدى الله قوما کفروا بعد ایمانهم و شهدوا ان الرسول حق و جاءهم البینات و الله لا یهدى القوم الظالمین ).
چرا خداوند آنها را هدایت نمی‌کند؟ دلیل آن روشن است آنها پیامبر را با نشانه‌هاى روشن شناخته‌اند و به رسالت او گواهى داده‌اند بنابراین در بازگشت و عدول از اسلام در واقع ظالم و ستمگرند و کسى که آگاهانه ظلم و ستم مى‌کند لایق هدایت الهى نیست او زمینه‌هاى هدایت را در وجود خود از میان برده است .
منظور از (بینات) در آیه فوق، قرآن مجید و سایر معجزات پیامبر اسلام است.
و منظور از (ظالم) در اینجا کسى است که در درجه اول به خود ظلم کرده و راه ارتداد پیش گرفته و در درجه بعد سبب گمراهى دیگران شده است .
سپس مى‌افزاید: (آنها کیفرشان این است که لعن خداوند و فرشتگان و همه مردم بر آنها است) (اولئک جزاؤ هم ان علیهم لعنة الله و الملائکة و الناس اجمعین ).
(لعن) در اصل به معنى طرد و دور ساختن آمیخته با خشم و غضب است و در مورد خداوند به معنى دور ساختن از رحمت خویش مى‌باشد و اما در مورد فرشتگان و مردم به معنى خشم و تنفر و طرد معنوى یا تقاضاى از خداوند درباره دور ساختن این گونه افراد از رحمت است.
آرى این مرتدان ظالم و ستمگر که آگاهانه این راه را پیموده‌اند چنان در فساد و گناه فرو مى‌روند که مورد نفرت همه افراد عاقل و با هدف عالم اعم از انسان و فرشتگان بلکه از آن بالاتر مورد خشم و غضب پروردگار قرار می‌گیرند.
در آیه بعد مى‌افزاید: (این در حالى است که آنها همواره در این لعن و طرد و نفرت می‌مانند و مجازات آن‌ها تخفیف نمی‌یابد و به آنها مهلت داده نمى‌شود) (خالدین فیها لا یخفف عنهم العذاب و لا هم ینظرون).


۱. آل عمران/سوره۳، آیه۸۶.    
۲. آل عمران/سوره۳، آیه۸۹.    
۳. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۲، ص۶۴۸.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اصلاح عقیده».    




جعبه ابزار