• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصغاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: عناوین مفردات نهج البلاغه (جلد ۲).

اَصْغاء (به فتح الف و سکون صاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای گوش دادن و استماع و میل کردن گوش به طرف گوینده است، که حضرت علی (علیه‌السلام) درباره عقیل از این واژه استفاده نموده است.


اَصْغاء
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۸.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۶۳.    
به معنای گوش دادن و استماع و میل کردن گوش به طرف گوینده است.
[۳] جوهری، ابو‌نصر، الصحاح‌، ج۲، ص۲۴۰۱.    


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره عقیل که از بیت المال می‌خواست فرموده است: «فَأَصْغَيْتُ إِلَيْهِ سَمعِی»
[۴] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۴۴، خطبه ۲۲۳.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۴۴، خطبه ۲۱۹.    
[۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۶، خطبه ۲۲۴.    
[۷] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۱، ص۲۴۵.    
(من به او گوش فرا دادم!)
[۸] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۴۱، خطبه ۲۲۴.    


این ماده دو بار در «نهج البلاغه» آمده است. مانند:
«وَإِذَا مَرُّوا بِآيَة فِيهَا تَخْوِيفٌ أَصْغَوْا إِلَيْهَا مَسَامِعَ قُلُوبِهِمْ»
[۹] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۷۹، خطبه ۱۹۳.    
[۱۰] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۸۶، خطبه ۱۹۱.    
[۱۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۰۴، خطبه ۱۹۳.    
[۱۲] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۳۳.    
(و هر گاه به آيه‌اى برخورد كنند كه در آن بيم باشد، گوش‌هاى دل خويشتن را براى شنيدن آن باز مى‌كنند.)
[۱۳] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۷۳، خطبه ۱۹۳.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۸.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۶۳.    
۳. ↑ جوهری، ابو‌نصر، الصحاح‌، ج۲، ص۲۴۰۱.    
۴. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۴۴، خطبه ۲۲۳.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۴۴، خطبه ۲۱۹.    
۶. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۶، خطبه ۲۲۴.    
۷. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۱، ص۲۴۵.    
۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۴۱، خطبه ۲۲۴.    
۹. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۷۹، خطبه ۱۹۳.    
۱۰. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۸۶، خطبه ۱۹۱.    
۱۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۰۴، خطبه ۱۹۳.    
۱۲. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۳۳.    
۱۳. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۷۳، خطبه ۱۹۳.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صغو»، ج۲، ص۶۳۸.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 193 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 223 نهج البلاغه
جعبه ابزار