اسم متواطی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسم
متواطی، در
منطق به لفظی اطلاق می‌شود که بر معنی واحد دلالت کند و صدقش بر همه افراد یکسان باشد.
اسم
متواطی در برابر
مشکک، اسمی است که بر معنی واحد دلالت کند، و صدقش بر همه افراد یکسان باشد، مانند لفظ انسان و اسب و گاو، که مثلا انسان را معنی واحدی است که همان حیوان ناطق است و این معنی را مراتب و درجات مختلف نیست و در افراد مختلف از حیث شدت و ضعف و اولویّت و غیره متفاوت نمی‌شود.
«و اگر آن معنی خاص نبود به یک شخص بلکه وجودش در اشخاص بسیار ممکن بود، هم از دو نوع خالی نباشد: یا در همه یکسان بود بی‌اولویّت و ترجیحی، مانند اطلاق لفظ مردم بر معنیی که در اشخاص بسیار موجود است و آن را اسماء
متواطئه خوانند».
خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۱۶.
