اسمای اعراض
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسمای اعراض یکی از
اصطلاحات به‌کار رفته در
علم منطق بوده و به معنای اسم‌های دال بر
اعراض است.
اسم به لحاظ تحقق معنا در خارج، دو قسم است:
۱.
اسمای اعراض
۲.
اسمای جواهر.
اسمای اعراض آن است که در
ذهن، معنای مستقلی دارد، اما در خارج در ضمن
جوهر محقق می‌شود، بر خلاف
اسمای جواهر که هم در ذهن و هم در خارج استقلال دارد.
با توجه به اینکه در تعریف اسم، استقلال در معنا شرط شده است، این توهم پیش می‌آید که نباید الفاظ اعراض از اقسام اسم به شمار آیند؛ چون معانی عرضی غیر مستقل‌اند، در حالی که تمام آن الفاظ از اقسام اسم‌اند.
مؤلف
کتاب رهبر خرد بعد از طرح توهم، چنین پاسخ می‌دهد: «استقلال در معنا، غیر از استقلال معنا در خارج است؛ پس منافاتی نیست بین اینکه معنا در خارج مستقل نباشد، لیکن در عالم معنویت (ذهن) استقلال داشته باشد و اعراض از این قبیل می‌باشند؛ بنابراین اسماء از لحاظ وجود آنها در ذهن، همه مستقل و از لحاظ تحقق مفاهیم و معانی آنها در خارج بر دو قسم می‌باشند:
اسمای جواهر و
اسمای اعراض که معنای قسم اول هم در ذهن و هم در خارج مستقل است و معنای قسم دوم در خصوص ذهن استقلال دارد، نه در خارج».
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اسمای اعراض»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۱/۲.
