استیناف (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
استیناف (به کسر الف) و
ائتناف از
مفردات نهج البلاغه به معنای شروع مجدّد در كار است.
استیناف به معنای شروع مجدّد در كار است.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
لذا آن حضرت (علیه‌السلام) در مذمّت برخی یارانش فرموده‌اند:
«وَ قَدْ تَرَوْنَ عُهودَ اللهِ مَنْقوضَةً فَلا تَغْضَبونَ! وَ أَنْتُمْ لِنَقْضِ ذِمَمِ آبائِكُمْ تَأْنَفونَ.» «می‌بینید که عهدهای الهی شکسته می‌شود، از آن خشمگین نمی‌شوید؛ ولی از شکسته شدن پیمان‌های پدرانتان امتناع و استنکاف می‌کنید.»
ظاهراً معاویه به حضرت (علیه‌السلام) نامه نوشته بود که
بیعت تو بدون مقدّمه بوده است، باید از نو تجدید شود.
امام (علیه‌السلام) در پاسخ وی نوشته‌اند:
«لاَِنَّها بَيْعَهٌ واحِدَةٌ لا يُثَنَّى فيها النَّظَرُ، وَ لا يُسْتَأْنَفُ فيها الْخِيارُ، الْخارِجُ مِنْها طاعِنٌ، وَ الْمُرَوّي فيها مُداهِنٌ.» «بیعت فقط یک‌دفعه است در آن تجدید نظر نمی‌شود و کسی اختیار از سرگرفتن را ندارد، خارج شونده از آن عیب‌جوست، و آن‌که فکر می‌کند که بپذیرم یا نه،
منافق است.»
انف، گاهی به معنی اشراف و بزرگان نیز می‌آید که البته تناسب این معنی با بینی که معنای اصلی است روشن است.
لذا آن حضرت (علیه‌السلام) به معاویه می‌نویسد:
«وَ ما أَسْلَمَ مُسْلِمُكُمْ إِلاّ كَرْهاً، وَ بَعْدَ أَنْ كانَ أَنْفُ الاِْسْلامِ كُلُّهُ لِرَسولِ اللهِ (صلى‌الله‌عليه‌وآله) حِزْباً.» «
مسلمان شما
اسلام نیاورد، مگر از روی اجبار (
ابو سفیان یک شب قبل از
فتح مکه از ترس
قتل، اسلام آورد) و پس از آن‌که همه اشراف اسلام، حزب
رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) بود.»
ناگفته نماند این کلمه با مشتقات آن مجموعاً پانزده بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «انف»، ص۸۸.
