استغفار از کفر (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
استغفار (طلب
آمرزش)، از ریشه
غفران در اصل به معنای پوشیدن چیزی میآید که
انسان را از آلودگی نگه دارد؛ بنابراین، استغفار، درخواست
مصونیت از
عذاب با گفتار و رفتار است.
در
سوره مائده به
کافر بودن مسیحیانی که معتقد به
تثلیث شده اند اشاره شده است و در پی آن به لزوم استغفار
مسیحیان از
کفر و عقیده به
تثلیث ، با
توبه و بازگشت به سوی خدای یگانه دستور داده شده است:
لقد کفر الذین قالوا ان الله ثالث ثلـثة... وان لم ینتهوا عما یقولون... • افلا یتوبون الی الله ویستغفرونه...
«کسانی که (به تثلیث قائل شده و) گفتند
خدا سومین (شخص از) سه (شخص یا سه
اقنوم ) است قطعا کافر شدهاند و حال آنکه هیچ معبودی جز خدای یکتا نیست و اگر از آنچه میگویند باز نایستند به کافران ایشان عذابی دردناک خواهد رسید؛ چرا به درگاه خدا
توبه نمیکنند و از وی
آمرزش نمیخواهند و خدا آمرزنده
مهربان است»
(ثالث ثلثة) یعنی یکی از سه چیزی که بترتیب عبارتند از: ۱ -
پدر ۲ -
پسر ۳ -
روح ، یعنی کلمه
الله بر هر یک از این سه چیز منطبق است، چون در ابواب مختلف
انجیلها زیاد به چشم میخورد اینکه : اب، اله است، ابن، اله است و روح، اله است. و در همین انجیلها است که : اله در عین اینکه یکی است سه چیز است، و مثال میزنند به اینکه کسی بگوید: زید فرزند عمرو، انسان است، که در اینجا نیز یک چیز سه چیز است، زیرا در مثال بیش از یک حقیقت چیزی نیست، و در عین حال هم زید است و هم پسر عمرو و هم انسان، و غفلت کردهاند از اینکه این کثرت و تعددی که در وصف است اگر حقیقی و واقعی باشد لابد موصوف هم متعدد خواهد بود، کما اینکه اگر موصوف حقیقتا
واحد باشد قهرا
کثرت و تعدد اوصاف اعتباری خواهد بود، و
محال ا ست که یک چیز در عین اینکه یکی است سه چیز باشد،
عقل سلیم این معنا را نمیپذیرد.
عجیب اینجا است که بسیاری از مبلغین مسیحی به این حقیقت
اعتراف کرده و درباره این عقیده که جزو
اولیات دین مسیح است میگویند: این مطلب از مسائل لا ینحلی است که از مذاهب پیشینیان به یادگار مانده، و گرنه بحسب موازین علمی درست در نمیآید.
ما با کمال تعجب از آنها میپرسیم با این اعتراف پس چرا دست از آن بر نمیدارید؟ مگر در صحت و بطلان یک مطلب، گذشته و آینده دخالت دارند؟! که اگر از سلف و نیاکان به یادگار مانده باشد بدون دلیل صحیح و لازم الاتباع باشد، و اگر خلف و نسل جوان آنرا گفت نباید پذیرفت؟! ...
ا فلا یتوبون الی الله و یستغفرونه و الله غفور رحیم احتمال دارد این
استفهام مربوط به
توبه و
استغفار ، و بیاد آور
مغفرت و رحمت خدا باشد، احتمال هم دارد
انکار و
توبیخ باشد، بنابراین معنایش این میشود: چرا توبه و استغفار نمیکنند و در
طلب مغفرت و
رحمت خدا بر نمیآیند؟
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۱۷۴، برگرفته از مقاله « استغفار از کفر».