ارزش اسب (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
آیات قرآن به ارزشمند بودن
اسب اشاره شده است.
ارزشمندى
اسبان تندرو و چابک، در نظر
سلیمان علیه‌السلام:
«وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَيْمَانَ ... • إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَادُ • فَقَالَ إِنِّي أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَن ذِكْرِ رَبِّي حَتَّى تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ • رُدُّوهَا عَلَيَّ فَطَفِقَ مَسْحًا بِالسُّوقِ وَالْأَعْنَاقِ؛
ما سليمان را به
داود بخشيديم؛ ... به خاطر بياور هنگامى را كه عصرگاهان
اسبان چابک تندرو را بر او عرضه داشتند، گفت: من اين
اسبان را بخاطر پروردگارم دوست دارم و مى‌خواهم از آنها در
جهاد استفاده كنم. او به آنها نگاه مى‌كرد تا از ديدگانش پنهان شدند. آنها به
قدرى جالب بودند كه گفت: بار ديگر آنها را نزد من بازگردانيد. و دست به ساق‌ها و گردن‌هاى آنها كشيد (و آنها را نوازش داد).»
اسب، حیوانی ارزشمند:
۱. «وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا • فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا؛
سوگند به
اسبان دونده
مجاهدان در حالى كه نفس زنان به پيش مى‌تاختند، و سوگند به افروزندگان جرقه
آتش (در برخورد سم‌هايشان با سنگ‌هاى
بیابان)» درباره «والعاديات ضبحاً» سه احتمال ذكر كرده‌اند:
اسب‌هاى مجاهدان، و
شتران كه به
جنگ بدر مى‌رفتند و شتران حاجيان. برداشت بنابر احتمال اوّل و با توجه به سوگند خدا به آنها است.
۲. «وَالْخَيْلَ ... لِتَرْكَبُوهَا وَزِينَةً ...؛
همچنين
اسب‌ها (را آفريد) ... تا بر آنها سوار شويد و زينت شما باشد....»
اسب، به رغم ارزشمندی، متاعی دنیایی و کم ارزش‌تر از
پاداش الهی:
«زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاء ... وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ ... ذَلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ؛
محبّت امور مادى، از قبيل زنان ... و
اسب‌هاى ممتاز ... در نظر مردم جلوه داده شده است؛ ولى اينها وسايل گذران زندگى دنيا است (و هدف نهايى نمى‌باشد)؛ و سرانجام نيک (و زندگى والا و جاويدان)، نزد خداست.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۸۸، برگرفته از مقاله «ارزش اسب».
