ادعای تقرب (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند به بندگانش دستور داده است که به سویش
تقرب داشته باشند که
در این زمینه
مسیحیان و
یهودیان ادعای
تقرب داشتند.
مسیحیان،مدعی
تقرب در پیشگاه خداوند شده بودند که
در این مورد خداوند می فرماید:
وقالت
الیهود والنصـری نحن ابنـؤا الله واحبـؤه قل فلم یعذبکم بذنوبکم...
یهود و
نصاری گفتند: «ما، فرزندان
خدا و دوستان (خاصّ) او هستیم.» بگو: «پس چرا شما را
در برابر گناهانتان مجازات می‌کند؟! بلکه شما هم بشری هستید از مخلوقاتی که آفریده؛ هر کس را بخواهد (و شایسته بداند)، می‌بخشد؛ و هر کس را بخواهد (و مستحق بداند)، مجازات می‌کند؛ و حکومت آسمانها و
زمین و آنچه
در میان آنهاست، از آن اوست؛ و بازگشت همه موجودات، به سوی اوست.» (منظور از «نحن ابناء الله...» ادعای
تقرب در پیشگاه خداست.).
.
در تکمیل بحثهاى گذشته درباره
یهود و نصارى
در این
آیه به یکى از ادعاهاى بى اساس و امتیازات موهومى که آنها داشتند اشاره کرده مى گوید:
یهود و نصارى گفتند: ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم !(و قالت
الیهود و النصارى نحن ابناء الله و احبائه )!این تنها امتیاز موهومى نیست که آنها براى خود قائل شدند، بلکه
در آیات قرآن بارها باین گونه ادعاهاى آنان اشاره شده است.
یهودیان،نیز مدعی
تقرب در پیشگاه خداوند بوده اند.
وقالت
الیهود والنصـری نحن ابنـؤا الله واحبـؤه قل فلم یعذبکم بذنوبکم...
یهود و نصاری گفتند: «ما، فرزندان خدا و دوستان (خاصّ) او هستیم.» بگو: «پس چرا شما را
در برابر گناهانتان مجازات می‌کند؟! بلکه شما هم بشری هستید از مخلوقاتی که آفریده؛ هر کس را بخواهد (و شایسته بداند)، می‌بخشد؛ و هر کس را بخواهد (و مستحق بداند)، مجازات می‌کند؛ و حکومت آسمانها و زمین و آنچه
در میان آنهاست، از آن اوست؛ و بازگشت همه موجودات، به سوی اوست.»
.
در این معنا هیچ شکى نیست که
یهودیان ادعاى فرزندى حقیقى براى خدا ندارند و بطور جدى خود را فرزند خداى تعالى نمى دانند آنطور که بیشتر مسیحیان
مسیح را فرزند خدا مى دانند، پس اینکه
در جمله مورد بحث حکایت کرده که
یهود و نصارا ادعا کرده اند که ما فرزندان خدا و دوستان اوئیم منظور فرزندى حقیقى نیست ، بلکه منظورشان این است که با نوعى مجازگوئى شرافتى براى خود بتراشند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۸، ص۳۰۷، برگرفته از مقاله «ادعای تقرب»
