ادات سببیت

ادات سببیت، ادات بیانگر سببیت را می‌گیرند.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

«ادوات سببیت» آن دسته از کلمات قرآنند که معنای سببیت را به مخاطب منتقل می‌سازند؛ مانند: حرف «باء» در (فکلا اخذنا بذنبه)؛ «همه آن‌ها را به دلیل گناهشان گرفتیم» و (... ظلمتم انفسکم باتخاذکم العجل...)؛ " شما با (به پرستش) گرفتن گوساله برخود ستم کردید".
زرکشی در البرهان از «سببیت» به «تعلیل» تعبیر کرده است.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ عنکبوت/سوره۲۹، آیه۴۰.
۲.	↑ بقره/سوره۲، آیه۵۴.
۳.	↑ زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۲۵۶.
۴.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۱۶.

۳ - منبع