• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احمد دامغانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: احمد دامغانی


احمد دامغانی (م. حدود ۳۵۵ق) از فقیهان برجسته حنفی در قرن چهارم هجری قمری بود که حدود سال ۳۵۵ هجری قمری درگذشت.


ابوبکر احمد بن محمد بن منصور انصاری دامغانی از فقیهان حنفی است
[۱] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱، ص۶۴.    
و مدتی قاضی واسط و دامغان بود.
رجال نویسان اهل سنّت او را دارای جایگاهی والا و مصاحب طحاوی معرفی کرده و وی را در فقه حنفی، سرآمد دانسته‌اند.
[۲] قرشی، عبدالقادر بن محمد، جواهرالمضیئه، ج۱، ص۱۲۱.    


در مصر از ابوجعفر طحاوی و در بغداد از ابوالحسن کرخی علم فقه آموخت و وقتی کرخی به بیماری فلج دچار شد به جای او مرجع فتوا گردید.
[۳] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۶، ص۳۵۹.    


قاضی ابومحمد اکفانی و ابوجعفر احمد بن محمد بن سلامه ازدی از دامغانی روایت کرده‌اند.
[۴] تنوخی، محمد بن علی، نشوارالمحاضره، ج۵، ص۱۵۵.    


استظهارالاخبار فی تاریخ دوله الدیالمه اثر دامغانی است.
[۵] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیه العارفین، ج۱، ص۶۴.    


دامغانی حدود سال ۳۵۵ هجری از دنیا رفت.(دیگر منابع:
[۶] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۵، ص۲۹۰.    
[۷] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۷۹.
[۸] دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۶، ص۹۰۹۰.
)

۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱، ص۶۴.    
۲. ↑ قرشی، عبدالقادر بن محمد، جواهرالمضیئه، ج۱، ص۱۲۱.    
۳. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۶، ص۳۵۹.    
۴. ↑ تنوخی، محمد بن علی، نشوارالمحاضره، ج۵، ص۱۵۵.    
۵. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیه العارفین، ج۱، ص۶۴.    
۶. ↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۵، ص۲۹۰.    
۷. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۷۹.
۸. ↑ دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۶، ص۹۰۹۰.


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد دامغانی»، ج۲، ص۹۲.


رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 355 (قمری) | زادگان قرن 4 (قمری) | شخصیت‌های قرن 4 (قمری) | فقهای حنفی قرن 4 (قمری) | مؤلفان قرن 4 (قمری)
جعبه ابزار