• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احمد بن محمد خارزنجی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





احمد بن محمد خارزنجی (م. ۳۴۸ق) از ادیبان برجسته خراسان در قرن چهارم هجری قمری بود. او به تکمیل و تصحیح کتاب "العین" اثر خلیل بن احمد پرداخته و در حوزه لغت و ادبیات فعالیت داشت. خارزنجی در ماه رجب سال ۳۴۸ هجری قمری درگذشت.



ابوحامد احمد بن محمد خَارْزَنْجى بُشْتيّ خراسانی منسوب به روستای خارزنج از ناحیه بشت نیشابور بود و لقب وی بدین سبب است.
بر پایه گزارش ابوسعد سمعانی، وی از ادیبان یگانه روزگار خویش در خراسان بوده و ادیبان بزرگی همچون ابوعمر زاهد و بسیاری از ادیبان عراق به تقدم و برتری وی اتفاق نظر دارند. همو سپس می‌افزاید به علاوه آنکه کتاب التکمله (تکمله العین خلیل بن احمد) وی دلیل محکمی بر این مدعاست.
ازهری واژه شناس معروف از دو تن خراسانی، یعنی خارزنجی و ابوالازهر بخاری نام برده که در لغت دستی داشته و به خیال خود خدمتی به ادبیات و لغت کرده و به اصطلاح، کتاب العین خلیل بن احمد را تکمیل کرده و ایرادهای آن را برطرف کرده‌اند، درحالی که خود نیز دچار اشتباه و خطا شده و تغییرات و تصحیفاتی در لغت انجام داده و عربیّت را از صورت خود زایل کرده‌اند.


از استادان خارزنجی در این زمینه، اطلاعاتی در دست نیست؛ ولی گفته شده حدیث را نزد محمد بن ابراهیم خوشبخی استماع کرده است.


خارزنجی شاگردانی را نیز تربیت کرده که از برجسته‌ترین ایشان می‌توان حاکم نیشابوری را نام برد.


آثار خارزنجی عبارت‌اند از:



خارزنجی در رجب سال ۳۴۸ هجری از دنیا رفت. ابن اثیر درگذشت او را ۴۰۸ هجری نوشته است. (دیگر منابع:
[۹] حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، تاریخ نیشابور، ص۱۵۲.
[۱۲] بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۲، ص۲۷۳.
)


۱. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۸، ص۷.    
۲. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۵، ص۷.    
۳. ازهری، محمد بن احمد، تهذیب اللغة، ج۲، ص۸۵.    
۴. قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۱، ص۱۴۲.    
۵. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیه الوعاة، ج۱، ص۳۸۸.    
۶. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادبا، ج۱، ص۴۶۱.    
۷. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادبا، ج۱، ص۴۶۱.    
۸. ابن اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۴۰۹.    
۹. حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، تاریخ نیشابور، ص۱۵۲.
۱۰. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۵، ص۳۹۵.    
۱۱. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۲، ص۳۳۶.    
۱۲. بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۲، ص۲۷۳.
۱۳. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۱.    
۱۴. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۴۴۳.    
۱۵. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۵، ص۳۶۶.    
۱۶. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۲، ص۱۰۶.    
۱۷. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیه العارفین، ج۱، ص۶۳.    
۱۸. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۱، ص۲۰۸.    
۱۹. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۸۵.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد خارزنجی»، ج۲، ص۸۹.






جعبه ابزار