احمد بن عصمه بلخی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن عِصْمَة بلخی (
۲۳۹-
۳۲۶ق) از مشاهیر و مفاخر
بلخ در
قرن سوم و چهارم هجری قمری،
فقیه،
محدث و
صوفی برجسته‌ای بود که پیرو
مذهب ابوحنیفه به شمار می‌رفت. وی در سال ۲۳۹ هجری قمری متولد شد و در سال ۳۲۶ یا ۳۳۶ هجری قمری درگذشت.
ابوالقاسم احمد بن عصمه صفّار بلخی معروف به حَمّ، نام پدرش را عقبه و دسته‌ای حمّ یا حام نیز گفته‌اند.
وی در سال ۲۳۹ زاده شد
و از مشاهیر و مفاخر بلخ به شمار می‌رفت. دانش خویش را از استادانی چون
ابوجعفر هندوانی و
نصیر بن یحیی فراگرفت.
بلخی فقیه و محدثی معروف و پیرو مذهب ابوحنیفه بود.
او از صوفیان صاحب نام روزگار خویش بود
و به گفته خویش از نظر فقهی و علمی به جایی رسیده بود که با برخی اقوال و فتاوای
ابوحنیفه مخالفت می‌ورزید و در هزار مسئله فقهی آرایی خلاف ابوحنیفه داشت و به فتوای خود عمل می‌کرد.
کسانی چون
ابوعلی وزغنجی و
احمد بن حسین مروزی از شاگردان وی بوده و فقه را از او فرا گرفته‌اند.
بلخی دارای آثار و تالیفاتی بوده که از آن جمله کتاب‌های:
- اصول التوحید
- و الملتقطا فی الفتاوی است.
بلخی سرانجام در سال ۳۲۶
یا ۳۳۶ هجری درگذشت.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد بلخی»، ج۲، ص۸۳.
