احمد بن حسن بیان‌الواعظین ادهم واعظ اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن حسن بیان‌الواعظین ادهم واعظ اصفهانی، از علما و منبریان
اصفهان در
قرن چهارده هجری بوده است.
حاج ملاّاحمد بیان‌الواعظین فرزند حاج ملاّحسن ادهم واعظ اصفهانی بن آقا محمّدجواد بن آقا محمّدهادی بن احمد بن ملاّادهم بن آقا محمّدرضی قزوینی، عالم فاضل، واعظ کامل، در سوم
صفر ۱۳۱۴ق در محلّه بیدآباد
اصفهان متولّد گردیده،
و نزد علمای این شهر، همچون حاج
ابوالقاسم زفره‌ای معروف به «حاج آخوند»، شیخ
محمّدتقی آقانجفی و آقا شیخ احمد حسین‌آبادی به تحصیل پرداخته است. سپس او به مطالعه و تحقیق و تالیف کتاب روی آورد، و جهت ارشاد و هدایت مردم
منبر رفته، و با مواعظ خود شنوندگان را مستفیض می‌نمود. الحق، واعظی شیرین بیان و طلیق‌اللّسان بود. وی سرانجام در شب یک‌شنبه ۲۱
ربیع‌الاوّل ۱۳۷۱ق
وفات یافت، و در صحن تکیه بروجردی در
تخت فولاد مدفون شد.
کتب زیر از تالیفات او است:
۱. اصل الکلام، در
کلام؛
۲. جوهر مقصود در اثبات
رجعت موعود؛
۳. خلد برین، در احوال خطباء و واعظین، در ده مجلّد که جلد اوّل آن به طبع رسیده است؛
۴. دیوان اشعار؛
۵. ران ملخ، دو جلد، در تاریخ احوال
خمسه طیبّه (علیهم‌السّلام)؛
۶. ضیاء النّحو، در امّهات مسائل نحویّه (تقریرات درس مرحوم زفره‌ای)؛
۷. النّوادر و المتفرقات و غیره.
مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۴۰۲.
