احمد بن حسن ازهری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن حسن ازهری (
۳۷۴-
۴۶۳ق)از محدثان
قرن چهارم و پنجم هجری قمری در
نیشابور بود. وی را مُسنِد نیشابور دانسته اند و از نزدیکان
امام موفق بود.
ابوحامد احمد بن حسن بن محمد بن حسن ازهری نیشابوری در سال ۳۷۴ متولد شد. ازهری ساکن باغ راز ببر و از خانواده
علم و
حدیث بود. او از بزرگانی چون
ابومحمد مَخْلدی،
ابوسعید سعید بن حمدون و
خفّاف حدیث شنید. وی را فردی
محدث، مورد اعتماد،
راستگو و مُسْنِد نیشابور دانسته‌اند. از شاگردان ایشان،
زاهر و
وجیه از فرزندان
طاهر شحّامی و
عبدالغافر بن اسماعیل را می‌توان نام برد که از او حدیث فرا گرفته‌اند.
ابوحامد از نزدیکان امام موفق بود و به دارالامامه رفت وآمد داشت و برای او کتابت می‌کرد.
گفته‌اند وی سر چهارراه نیشابور به سجلات و قباله نویسی اشتغال داشت.
آثار احمد بن حسن ازهری
الفوائد المنتخبه
و منتخب المخلدیات می‌باشد.
احمد بن حسن ازهری سرانجام در
ماه رجب در سال ۴۶۳ درگذشت.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد ازهری»، ج۳، ص۴۷.
