اجماع منقول که مقابل اجماع محصّل می باشد، اجماعی است که فقیه، خود، بدان دست نيافته، بلکه فقيهی ديگر- که آن را به دست آورده- بدون واسطه يا با واسطه برای وی نقل کرده است. از آن در اصول فقه، مبحث حجج و امارات سخن رفته است.
اجماع منقول، مقابل اجماع محصل می‌باشد و آن، اجماعی است که در آن، فقیه شخصاً اتفاق علما را در یک مسئله به دست نیاورده، بلکه فقیه دیگری آن را از راه تتبع در اقوال آنان کسب کرده و آن را برای دیگران نقل نموده است، چه این نقل با یک واسطه باشد یا با بیش از یک واسطه.
اجماع منقول اگر به خبر متواتر نقل شده باشد يعنی تعداد زيادی از فقها اجماع را تحصيل نموده و آن را برای فقيهان ديگر نقل کرده باشند، حجيّت و اعتبار آن همچون اجماع محصّل است، ولی اگر به خبر واحد نقل شده باشد که يک يا تعداد کمی از فقها اجماع را تحصيل نموده (اجماع مستفيض) و آن را برای ديگران نقل کرده‌اند در حجيّت و اعتبار آن اختلاف است. اگر در کلمات فقها، اجماع منقول بدون قيدی ذکر شود، منظور، اجماع منقول به خبر واحد است.
