اتفاق در مهدی موعود (کتاب)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اتفاق ادیان در مهدی موعود اثر سید
علی اکبر قرشی است که به
زبان فارسی پیرامون دلالت مطالب و احادیثی در اتفاق ادیان مختلف بر این که تمامی ادیان الهی بر آمدن شخصی در
آخرالزمان و اجرای عدالت همگانی، بحث می‌کند و به اثبات آن می‌پردازد.
این کتاب، دارای سه فصل و مجموعا در سه مطلب خلاصه می‌شود.
مؤ لف محترم در کتاب حاضر کوشش نموده تا با استناد به روایات اسلامی، این حقیقت را به اثبات رساند که تنها نجات بخش ستمدیدگان و برپا کننده عدل جهانی، در کوتاه سخن، پیاده کننده
مذهب به حق؛ یعنی دین مبین
اسلام ، همان (مهدی موعود) دوازدهمین
امام مورد اعتقاد ما
شیعیان است که به فرمان خود
پیامبر از سوی پروردگار حکیم، تعیین شده است.
در طول قرون متمادی، کتاب‌های زیادی درباره
حضرت مهدی موعود صلوات
الله علیه نوشته شده است؛ ولی هیچ یک از آن‌ها به سبک این کتاب نیست. در این کتاب با استفاده از منابع
اهل سنت اثبات می‌شود که
شیعه و اهل سنت درباره
امام زمان علیه‌السّلام متفق القول هستند و وحدت نظر دارند. به عبارت دیگر: اهل سنت نیز مانند شیعه می‌گویند: مهدی موعود علیه‌السّلام فرزند نهم
امام حسین و فرزند چهارم
امام رضا و فرزند بلافصل
امام حسن عسکری علیهم‌السّلام است و در سال ۲۵۵ هجری در شهر (
سامرا) از مادری به نام ( (
نرجس )) متولد شده است و در آخرالزمان نیز ظهور کرده و حکومت جهانی واحدی تشکیل خواهد داد.
من وقتی که در اثر مطالعات به این حقیقت، ملهم و واقف شدم، کتاب‌های دیگر را در این
زمینه مورد بررسی قرار دادم تا ببینم که آیا آنان این سبک (وحدت نظر شیعه و اهل سنت در باره مهدی موعود
عج الله تعالی فرجه الشریف) را مستقلا تعقیب کرده‌اند یا نه؟ تا کارم عمل تکراری نشود؛ ولی دیدم آنان جزاهم
الله خیرا مطالب را از شیعه و اهل سنت به صورت کلی نقل کرده‌اند و سبک فوق را بالاستقلال در نظر نگرفته‌اند؛ مانند کتاب ( (المهدی)) تالیف
آیت‌الله صدر قدس سره که اکثر مطالب آن از کتب برادران اهل سنت جمع آوری شده است. و همچنین کتاب
شریف ( (
الامام المهدی عند اهل السنة )) تالیف جناب ( (مهدی فقیه ایمانی)) که مطالب ۵۶ کتاب از کتب معتبر برادران اهل سنت را درباره حضرت مهدی علیه‌السّلام عکس برداری کرده و به صورت دو کتاب وزین، در آورده است، جزاهم
الله خیرا.
در مطلب اول کتاب، اثبات می‌شود که منظور و مراد
رسول خدا صلی
اللهعلیهوآلهوسلّم از حدیث متواتر: ( (یکون بعدی اثنا عشر خلیفة)) دوازده
امام؛
علی بن ابی طالب و یازده فرزندش
علیهم‌السّلام هستند و نمی‌شود، گروه دیگری مراد باشد.
در مطلب دوم اثبات می‌شود: مهدی موعود صلوات
الله علیه که آمدنش به طور متواتر از
رسول الله صلی
اللهعلیهوآلهوسلّم نقل شده، فرزند نهم
امام حسین و فرزند چهارم
امام رضا و فرزند بلافصل حضرت
امام حسن عسکری
علیهم‌السّلام است و شخص مجهول و نامعلومی نیست.
و در مطلب سوم، اقوال حدود چهل نفر از بزرگان اهل سنت نقل می‌شود که همه آنان ولادت
امام زمان علیه‌السّلام را نوشته و ولادت او را به طور قطع و یقین بیان داشته‌اند. بدین طریق شیعه و اهل سنت درباره مهدی موعود علیه‌السّلام به توافق می‌رسند و معلوم می‌شود که
شهرت عدم ولادت آن حضرت و نسبت مجهول بودنش، بی اساس است.
همه مطالب کتاب، بدون استثنا از کتب برادران اهل سنت جمع آوری شده و نگارنده از این کار دو نظر داشته است؛ یکی این که: برادران
اهل سنت موقع مطالعه آن عذری نیاورند و بگویند که این مطالب در کتاب‌های ما نیست، دیگر آن که: سبب تحکیم اعتقاد مطالعه کنندگان شیعه شود و بدانند آن چه آنان عقیده دارند، مورد تصدیق اهل سنت نیز می‌باشد. این مزیت کتاب سبب نزدیک شدن اهل سنت و شیعه نسبت به یکدیگر خواهد گردید و گر نه می‌بایست؛ مانند کتاب‌های دیگر، با کیفیتی مخصوص تالیف می‌شد، نظیر: کتاب غیبت محمد بن ابراهیم نعمانی، معاصر مرحوم کلینی و کمال الدین صدوق و غیبت
شیخ طوسی و کفایة الاثر محمد بن
علی خزاز رازی و عاشر بحار و منتخب الاثر آیت
الله صافی و ده‌ها کتاب دیگر.
به هر حال، در اثر جریان‌ها و انزوای امامان
علیهم السلام، شهادت، تبعید و زندانی شدن آنان و مخالفت صددرصد خلفا با مطرح شدن
اهل بیت علیهم‌السّلام سبب گردید که (مساله مهدویت) در میان برادران اهل سنت، به دست فراموشی سپرده شود و این مقدار که در کتاب‌ها نقل شده و محفوظ مانده، از
کرامات ، بلکه از معجزات است که خداوند خواسته است، حجت، بر همه اهل
اسلام تمام شود.
این رساله در عین مختصر بودن، همه روایات و اسانید این حدیث را شامل است. مؤلف در تالیف آن، راه حکمت و
اعتدال را رفته و از مجادله و
عداوت احتراز جسته است و مطالب خویش را بادلایلی استدلال کرده که
شیعه واهل سنت آن را می‌پسندد. دارالتقریب این رساله را بدان جهت نشر کرد که مورد اتفاق دو طایفه بزرگ مؤمنین در اصول تشریع است. سنت پاک رسول
الله از ثابت‌ترین اساس‌ها است که اهل اسلام، دین خود را بر آن پایه گذاری می‌کنند. هر روایتی که از
رسول خدا صلی
اللهعلیهوآلهوسلّم از هر طریقی که باشد وقتی صحیح بودن آن معلوم شد، بر مؤمنین است که از صمیم
قلب آن را قبول نمایند و به حکم آن گردن نهند و امتثال نمایند: (فلا وربک لا یؤمنون حتی یحکموک فیما شجر بینهم ثم لا یجدوا فی انفسهم حرجا مما قضیت و یسلموا تسلیما).
این کتاب، همه احادیث وارده درباره
مهدی موعود علیه‌السّلام را از پراکندگی رهانیده و آن‌ها را در یک ردیف قرار می‌دهد و مصداق احادیثی را که به طور مطلق وارد شده‌اند، تعیین می‌کند؛ به طوری که خواننده بعد از مطالعه آن، هر جا حدیثی در رابطه با آن حضرت ببیند، فورا نظرش به
امام زمانی که فرزند نهم
امام حسین علیه‌السّلام و فرزند بلافصل حضرت عسکری علیه‌السّلام و مولود سال ۲۵۵ ه. ق
سامرا است، منصرف خواهد شد. و همچنین در نقل مطالب و ذکر اسامی، کاملا جانب احترام مراعات شده است و هرگز به فکر مبارزه طلبی، مجادله و تشدید تفرقه نبوده، بلکه با حسن نیت و ملاحظه برادری و رسیدن به توافق به مضمون: (ادع الی سبیل ربک بالحکمة والموعظة الحسنة...) قدم برداشته، زیرا راه صحیح و مورد
رضای خدا و طریقی که بتواند در قلوب، اثر بگذارد، همین است.
یادداشت‌های کتاب قبلا تهیه شده بود؛ ولی نوشتن آن در سوم
صفر الخیر ۱۴۱۱ مطابق ۳/ ۶/ ۶۹ شروع شد و در ۲۳
ربیع الثانی ۱۴۱۱ مطابق ۲۱/ ۸/ ۶۹ به پایان رسید.
فهرست منابع و ماخذ کتاب در پایان آن قرار گرفته است.
کتابخانه مهدویت،مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
