ابو اسماعیل ابراهیم بن ناصر بن طباطبا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«ابو اسماعیل ابراهیم
بن ناصر
بن طباطبا» از
خاندان علوی مشهور به
آل طباطبا است.
طباطبا، همان ابراهیم
بن اسماعیل دیباج،
فرزند ابراهیم
بن عمر
بن حسن مثنی، فرزند
امام حسن مجتبی علیه‌السّلام است. از تاریخ ولادت وی اطلاعی در دست نیست و درباره تاریخ
وفات وی نیز می‌توان گفت بی‌تردید وی تا اواخر دهه هشتم
قرن پنجم هجری، یعنی تا اواخر
سال ۴۷۹ ق زنده بوده است اما به زنده بودن وی بعد از این تاریخ
اطمینان نمی‌توان یافت؛ به خصوص وقتی که می‌بینیم وی نام یکی از بزرگان مشهور طالبیین؛ یعنی
شریف مرتضی را که در سال ۴۸۰ ق. وفات کرده در
کتاب خود ذکر نکرده است در حالی که این شریف مقام والایی از
علم و
شرف و مرتبت داشته و از کسانی نیست که نامش فراموش شده باشد.
مولف خود مقیم
اصفهان بوده اما درباره شهرهایی که بدان‌ها
سفر کرده، در سرتاسر کتاب به نام شهری جز شهر
ری برنمی‌خوریم؛ البته طبیعی است که قدم وی به
قم و آبه و دیگر شهرهایی که مسافر اصفهان از آنجا عبور می‌کند رسیده است اما در کتاب عبارتی که ورود وی به شهری جز شهر ری را بیان کند وجود ندارد.
درباره
مذهب وی، قرائن و شواهد از زیدی بودن وی
حکایت دارد. از جمله این قرائن توصیف مؤلف از قاسم رسی
بن ابراهیم
طباطبا و نیز زید
بن علی
بن الحسین به عنوان
امام است و می‌دانیم که این قبیل افراد از امامان زیدیه‌اند نه
امامان شیعیان اثناعشری. بنابراین اینکه مؤلف در کتاب خود به وصف این بزرگان بسنده نموده و از
ائمه اهل بیت علیه‌السّلام، جز
امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام نامی نبرده است نشانگر آن است که وی شیعه زیدی است.
۱. دیوان الانساب و مجمع الاسماء و الالقاب؛
۲. منتقله الطالبیه که ترجمه آن با نام مهاجران
آل ابوطالب منتشر شده است.
۳. ابنا الامام فی مصر و الشام
الحسن و الحسین علیه‌السّلام
منتقلة الطالبیة
نرم افزار جغرافیای جهان اسلام، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
