ابوعبیس حارثة بن بدر غدانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعبیس حارثة
بن بدر غُدانی بصری تمیمی
یربوعی (پس از هجرت ـ ۶۴ هـ)، از امرا و سرداران عصر اموی و از اشراف و شجاعان و شعرای
بنی تمیم و فردی خطیب، فصیح و آگاه به انساب،
تاریخ و نظم شعر بود.
ابوعبیس حارثة
بن بدر بن حصین
بن قطن
بن مالک
بن غدانة
بن یربوع غدانی بصری تمیمی
یربوعی، اهل
بصره بود.
بعد از هجرت
پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) چشم به جهان گشود.
برخی گویند که او معاصر
احنف بن قیس بود و حضرت رسول (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) را در کودکی درک کرد
و اسلام آورد.
برخی نیز او را
تابعی دانستهاند.
وی از امرا و سرداران عصر اموی
و از اشراف و شجاعان و شعرای بنی تمیم به شمار میرفت
و در
جنگ جمل بر ضد
امام علی (علیهالسّلام) وارد جنگ شد. با
انس بن زنیم کنانی معرکه هجایی داشت
و با
عمر، امام علی (علیهالسّلام) و زیاد حکایاتی دارد.
او مردی خطیب و فصیح
و آگاه به انساب، تاریخ و نظم شعر بود،
ولی قدرت تصرف در اشعار را نداشت و از بزرگان شعرا محسوب نمیشد.
از لحاظ اخلاقی فردی فاسد
و
شرابخوار بود.
ابوعبیس سرانجام در سال ۶۴ یا ۶۶ هـ
در یکی از جنگها بر اثر غرق شدن در نهر تیری درگذشت.
دیوان شعر اثر ابوعبیس است.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۳۹، برگرفته از مقاله «ابوعبیس حارثة
بن بدر غدانی».