قاضی ابوعبداللَّه حسین بن محمّد بن محمّد بن عمرویهعمروی اصفهانی، فقیه، محدّث، شاعر و ادیبقرن ششم هجری، از اکابر فقهای شافعیاصفهان در عصر خویش بوده و سمعانی از او به عنوان «کان اماماً فاضلاً مناظراً حَسَن السّیره سؤدداً» یاد کرده است. از ابوعیسی عبدالرّحمان بن عیسی بن زیاد، ابوبکر محمّد بن احمد بن محمّد بن حسن بن ماجه ابهری و دیگران حدیث شنیده است. ابوسعد سمعانی در اصفهان خدمت او استماع حدیث کرده و نوشته است. وی در حدود سال ۴۶۰ق متولّد و در دوشنبه ۲ ذیقعده سال ۵۳۸ق در اصفهان وفات یافته است.