ابوحسین عبدالله انطاکی بطال
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوحسین عبدالله انطاکی ملقب به بطّال، از فرماندهان عصر
اموی بود که سرانجام به
سال ۱۲۲ ق در جنگ با رومیان کشته شد.
ابوحسین، عبدالله انطاکی، ملقب به «بطّال» (بسیار قهرمان) اصالتاً ترک بود. وی به سبب نبردهایش با رومیان به شهرت رسید و چون دلاوری‌های خارق‌العاده‌ای از خود نشان داد، بطّال لقب یافت. او حملات فراوانی به سرزمین روم داشت و به شهرها و دژهای آنان لطمات بسیار وارد کرد. از این‌رو بود که رومیان از او به سختی می‌ترسیدند. او هم‌چنین لقب «دلاور
اسلام» یافته بود.
هشام بن عبدالملک او را همراه پسرش،
مسلمه در سال ۱۲۲ ق به سرزمین روم فرستاد و به او امارت سران شام و ناحیه جزیره را سپرد. هم‌چنین به پسرش،
مسلمه فرمان داد تا بطّال را در مقدمه و طلیعه سپاه قرار دهد. در نبردی که در نزدیکی شهر «اکرونیون» معروف به «افیون قره حصار» روی داد، وی رشادت‌هایی چشمگیر از خود نشان داد و در صحنه نبرد به شهادت رسید. ترک‌ها او را از قهرمانان خود می‌شمارند و او را «غازی» خواندند. قبری برای او در «اسکی شهر» در مسجدی که برای او ساخته‌اند، بنا نهادند که محفلی برای «
بکتاشیه» نیز بود.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ
اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ
اسلامی، ج۱، ص۳۰۶.
