• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوحسین احمد بن محمد نیشابوری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوحسین احمد بن محمد نیشابوری (م ۳۵۱ق)، از بزرگان مذهب حنفی و قاضی حرمین در سال‌های پس از ۳۲۶ق بود. وی ۱۰ سال عهده‌دار منصب قاضی ‌الحرمین بود و فرزندان وی نیز تا چند نسل منصب قضاوت را برعهده داشتند.



ابوحسین احمد بن محمد بن عبدالله نیشابوری از بزرگان مذهب حنفی در دوران خود به شمار می‌رفت. در منابع به سال تولد او تصریح نشده است. از آن‌جا که وی در ۲۱ محرم سال ۳۵۱ق در نیشابور درگذشته و در این هنگام ۷۰ سال داشته است، می‌توان تولد او را به سال ۲۸۱ق دانست. وی فقه را نزد ابوحسین کرخی و ابوطاهر بن دَبّاس و حدیث را در محضر ابوخلیفه فضل بن حُباب و حسن بن سفیان فراگرفت. چندی در موصل و رَمْله عراق به قضاوت پرداخت و ۱۰ سال در منصب قاضی ‌الحرمین بود. به اعتقاد قرشی، قاضی ‌الحرمین لقبی است که به او داده شد و افزون بر وی، خاندانش نیز با این لقب شناخته می‌شدند.
او پس از دوری ۴۰ ساله از نیشابور، در سال ۳۳۶ق به زادگاه خویش بازگشت و به سال ۳۴۵ق عهده‌دار قضاوت این شهر شد. علت بازگشت وی به نیشابور دانسته نیست. او به نشر دانش اهمیتی ویژه می‌داد تا آن‌جا که به گفته بزرگانی مانند ابواسحاق شیرازی، فقیهان حنفی‌ نیشابور از شاگردان او و ابوسهل زجاجی به‌شمار می‌آمدند. حاکم نیشابوری در گزارش اخباری از احمد بن محمد نیشابوری، به نقل از ابوبکر ابهری، از بزرگان مذهب مالکی، احمد را فقیه‌ترینِ دانشور خراسان دانسته است.
فرزندان وی نیز تا چند نسل منصب قضاوت را برعهده داشتند؛ از جمله قاضی ابونصر بن قاضی ابوحسین بن قاضی ابوالقاسم که همگی به ابوحسین قاضی ‌الحرمین نسب می‌برند.


(۱) اخبار ابی‌حنیفه: حسین بن علی الصیمری (م،۴۳۶ق.)، بیروت، عالم الکتاب، ۱۴۰۵ق.
(۲) تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر: الذهبی (م،۷۴۸ق.)، به کوشش عمر عبدالسلام، بیروت، دار الکتاب العربی، ۱۴۱۰ق.
(۳) الجواهر المضیه فی طبقات الحنفیه: عبدالقادر القرشی (م،۷۷۵ق.)، میر محمد کتب‌خانه، کراچی.
(۴) سیر اعلام النبلاء: الذهبی (م،۷۴۸ق.)، به کوشش گروهی از محققان، بیروت، الرساله، ۱۴۱۳ق.
(۵) شذرات الذهب: عبدالحی بن العماد (م،۱۰۸۹ق.)، به کوشش الارنؤوط، بیروت، دار ابن کثیر، ۱۴۰۶ق.
(۶) العبر فی خبر من غبر: الذهبی (م،۷۴۸ق.).
(۷) العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین: محمد الفاسی (م،۸۳۲ق.).
(۸) المنتخب من کتاب السیاق لتاریخ نیسابور: ابراهیم بن محمد الصیرفینی (م،۶۴۱ق.)، به کوشش خالد حیدر، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۴ق.
(۹) الوافی بالوفیات: الصفدی (م،۷۶۴ق.)، به کوشش الارنؤوط و ترکی مصطفی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.


۱. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۸، ص۲۴.    
۲. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۴، ص۲۶۹.    
۳. فاسی، محمد بن احمد، العقد الثمین، ج۳، ص۹۳.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۵-۲۶.    
۵. قرشی، عبدالقادر، الجواهر المضیه، ج۲، ص۲۴۹.    
۶. صیمری، حسین بن علی، اخبار ابی حنیفه، ص۱۷۱.    
۷. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۴، ص۲۶۹.    
۸. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲‌، ص۸۷.    
۹. صیمری، حسین بن علی، اخبار ابی حنیفه، ص۱۷۱.    
۱۰. قرشی، عبدالقادر، الجواهر المضیه، ج۲، ص۲۴۹.    
۱۱. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۵-۲۶.    
۱۲. فاسی، محمد بن احمد، العقد الثمین، ج۳، ص۹۳.    
۱۳. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۸، ص۲۴.    
۱۴. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۵.    
۱۵. فاسی، محمد بن احمد، العقد الثمین، ج۳، ص۹۳.    
۱۶. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۵۰.    
۱۷. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۶.    
۱۸. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۵۰.    
۱۹. قرشی، عبدالقادر، الجواهر المضیه، ج۲، ص۳۸۲.    
۲۰. فاسی، محمد بن احمد، العقد الثمین، ج۳، ص۹۳.    
۲۱. صیمری، حسین بن علی، اخبار ابی حنیفه، ص۱۷۱.    
۲۲. قرشی، عبدالقادر، الجواهر المضیه، ج۲، ص۲۴۹.    
۲۳. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۶.    
۲۴. فاسی، محمد بن احمد، العقد الثمین، ج۳، ص۹۳.    
۲۵. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۸۷.    
۲۶. صیرفینی، ابراهیم بن محمد، المنتخب من کتاب السیاق، ج۱، ص۲۱۲.    



دانشنامه حج و حرمین شریفین، برگرفته از مقاله «احمد بن محمد نیشابوری»، تاریخ بازیابی ۱۴۰۰/۲/۱۱.    






جعبه ابزار