ابوالقاسم اسماعیل بنمحمّدبناحمدبنمحمّدبن سعید بن ضرار بن مساور بن موسی بن مساور ضبّی اصفهانی، از محدّثیناصفهان در قرن پنجم و ششم هجری است. سمعانی از او حدیث شنیده، و او را چنین توصیف کرده است: «کان شیخا جلیل القدر متمیّزا ملیح الخطّ حسن الاخلاق». تولّدش در حدود سال ۴۶۰ق روی داده است. او از ابوبکر محمّدبناحمدبناسید مدینی، سیّدابوطالب علیّ بن حسین علوی حسنی و اباعمرو عبدالوهاب بن منده حدیث شنیده است.