ابوالعبّاس احمد بن محمّد بن‌هاله رُنانی اصفهانی، از محدّثین و مقریان قرن پنجم هجری، اصلاً از قریه «رُنان = رِهنان» ماربین اصفهان است. قرآن را نزد ابی‌علی حدّاد و العزّ واسطی آموخته، و جمعی کثیر در خدمتش قرآن آموخته‌اند. او حدیث را از حافظ اسماعیل بن محمّد بن فضل اصفهانی فراگرفته، و در بازگشت از مکّه در حلّهمزیدیّه به سال ۵۳۵ وفات یافته است.
