ابوالعبّاس احمد بن عبداللّه اصفهانی، از محدّثینقرن هفتم هجری است. در دمشق ساکن بوده، و از ابوسعید عبداللّه بن محمّد بن عبدالوهاب روایت نموده است. وی در ۲۹ ذی‌القعده سال ۲۰۶ق در مسجد الحرام، مقابل کعبه معظّمه، نزد درب «خروره» جهت شیخ ابوالهدی صواب بن عبداللّه حبشی خادم ضریح مطهّر نبوی، حدیثی در فضیلت حضرت علی (علیه‌السّلام) به روایت جابر بن عبداللّه انصاری نقل می‌کند.
