ابوالحسن ماسرجسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالحسن محمد بن علی بن سهل بن مصلح (متوفای ۳۸۴ق)، مشهور به
ابوالحسن ماسرجسی فقیه و
محدث برجسته
شافعی در قرن چهارم قمری و استاد
ابوالطیب طبری بود. او سرانجام به سال
۳۸۴ق درگذشت.
ابوالحسن، محمد بن علی بن سهل بن مصلح ماسرجسی، به جد مادری‌اش، ماسرجس منسوب است. جدش مسیحی بود و به دست
عبدالله بن مبارک مسلمان شد. او یکی از پیشوایان شافعیان خراسان و آگاه‌ترین آنان به مذهب و اصول و فروعِ مسائل آن بوده است. در
خراسان و
عراق فقه و دانش فراگرفت و مصاحبت
ابواسحاق مروزی را برگزید و از محضر او فقه آموخت و با او به
مصر رفت و تا زمان مرگ ابواسحاق، همراه او بود. سپس به بغداد رفت و در آن جا مدتی اقامت گزید. آن گاه به خراسان بازگشت و در
نیشابور به تدریس پرداخت و فقهای آن سامان، از وی کسب علم کردند. ابوالطیب طبری، فقه را از وی فرا گرفت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۳۳۴.
