ابن قداح (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالله بن میمون قدّاح (م
۱۸۰ق)، معروف به ابن قدّاح، از فقها و محدثان
موثق امامیه و از اصحاب
امام باقر و
امام صادق (علیهماالسلام) بود.
عبدالله بن میمون بن اسود قدّاح مکّی مخزومی قرشی، معروف به ابن قدّاح، از موالی
قبیله بنی مخزوم بود
و به نقل برخی، پدرش
میمون بن اسود نیز از مردمان
فارس و از موالی بنی مخزوم به شمار می‌رفت. عبدالله اهل
مکه و از اصحاب امام باقر
و امام صادق (علیهماالسلام)
بود و از آن دو بزرگوار
و راویانی چون
اسماعیل بن امیه،
یحیی بن سعید انصاری و
عبیدالله بن عمر روایت کرده است. کسانی چون
عبدالله بن صلت قمی،
ابوخالد صالح قماط و
حسن بن علی بن فضال از او روایت کرده‌اند. به گفته
نجاشی و
طوسی، عبدالله به ساختن تیر اشتغال داشت.
به نظر رجال‌شناسان شیعه، وی از فقها و محدثان امامیه و فردی موثق بود.
در مقابل،
اهل‌سنت وی را ضعیف شمرده و روایاتش را غیرقابل قبول دانسته‌اند.
او دارای کتاب مبعث النبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و اخباره، کتاب صفة الجنة و النار
و کتاب الحدیث
بوده است.
عبدالله در سال ۱۸۰ق از دنیا رفت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۸۲-۱۸۳، برگرفته از مقاله «عبدالله قدّاح».
