ابن غراب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن غراب فزاری کوفی (م
۱۸۴ق)، معروف به ابن غراب، از اصحاب
امام باقر و
امام صادق (علیهماالسلام) بود و از امام صادق و
امام رضا (علیهما‌السّلام) روایت نقل کرده است. وی از جمله محدثان
ثقه، راستگو، حدیث‌شناس و از بزرگان شیعی بود که
فقه را از
ائمه (علیهم‌السّلام) روایت کرده و به سبب
تشیع، رجال‌نویسان
اهل‌سنت وی را متهم به
تدلیس در روایت و
ضعف نموده‌اند.
علی بن غراب (عبدالعزیز) فزاری کوفی محاربی، معروف به ابن غراب، اهل
کوفه بود که بعدها به
بغداد رفت.
از اصحاب امام باقر
و امام صادق (علیهماالسلام)
بود و از امام صادق و امام رضا (علیهما‌السّلام)
روایت نقل کرده است. همچنین از روایتگرانی چون
فضل اعور،
ابوبکر بن محمد حضرمی و
عبیدالله بن عمر عمری حدیث نقل کرده است. راویانی چون
ابواسحاق ابراهیم بن سلیمان خزاز، حسن بن علی
و
نصر بن مزاحم منقری از او حدیث نقل کرده‌اند. ابن غراب از جمله محدثان و بزرگان شیعی بود و فقه را از ائمه (علیهم‌السّلام) روایت کرده است.
تشیع وی سبب شد تا عده‌ای از رجال‌نویسان اهل‌سنت او را به تدلیس در روایت و ضعف متهم سازند. با این همه او را محدثی ثقه، راستگو
و حدیث‌شناس
خوانده‌اند. ابن غراب معتقد بود که امام صادق (علیه‌السّلام) سخنان خود را از خداوند نقل می‌کند، گاهی نیز می‌گفت که بهترین جعفرها به من خبر داد.
سرانجام در سال ۱۸۴ق در کوفه وفات یافت.
کتاب الحدیث اثر اوست.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۲۵، برگرفته از مقاله «علی ابن غراب».
