• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابن جندی (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: ابن جندی.


احمد بن محمد نهشلی (۳۰۵-۳۹۶ق) ملقب به ابن جندی، مؤلف و محدث شیعی، در قرن چهارم هجری قمری بود. وی ساکن بغداد و از نخستین استادان ابوالعباس نجاشی (۳۷۲-۴۵۰ق) به شمار می‌فت.



ابوالحسن احمد بن محمد بن عمران (عمر) بن موسی نهشلی ملقب به ابن جندی، ساکن بغداد و از نخستین استادان ابوالعباس نجاشی (۳۷۲-۴۵۰ق) بود.
خطیب بغدادی تاریخ تولد او را سال ۳۰۶ یا ۳۰۷ هجری ذکر کرده؛ ولی از علی بن محسن به نقل از خود ابن جندی، تاریخ تولد وی را سال ۳۰۵ هجری آورده است.
ابن جندی شیعی را از آخرین یاران ابن صاعد شیعی در بغداد برشمرده‌اند.
شیخ طوسی در رجال خویش وی را در شمار «من لم یرو عن الائمه علیهم السلام» ذکر کرده و در الفهرست آورده است که ابوطالب بن غرور تمامی کتب وی را از خود او روایت کرده است.


ابوالحسن در سال ۳۱۳ هجری استماع حدیث را آغاز کرد و از استادانی چون ابوالقاسم بغوی، یحیی بن محمد بن صاعد و ابوبکر بن ابی داوود بهره برد.
افرادی چون ابوالقاسم ازهری، حسن بن محمد خلال و محمد بن علی بن مخلّد ورّاق پای درس او زانو زده و افتخار شاگردی یافته‌اند.


آثار ابوالحسن بدین شرح زیر است:
• الانواع،
• الرواة و الفلج،
• الخط،
• الغیبه،
• عقلاءُ المجانین،
• الهواتف،
• العین و الورق،
• فضایل الجماعه و ما روی فیها،
• الرجال
• و الاصول.

ابن جندی سرانجام در سال ۳۹۶ هجری از دنیا رفت.
(دیگر منابع: ).

۱. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۸۴.    
۲. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۵، ص۲۸۲.    
۳. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۱، ص۲۸۸.    
۴. شیخ طوسی، رجال، ص۴۵۶.    
۵. شیخ طوسی، الفهرست، ص۳۳.    
۶. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۵، ص۲۸۲.    
۷. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۵، ص۲۸۲.    
۸. نجاشی، احمد بن علی، رجال، ج۱، ص۸۵.    
۹. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۸۴.    
۱۰. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد ۵، ص۲۸۲.    
۱۱. ابن داوود حلی، حسن بن علی، رجال، ص۴۴.    
۱۲. علامه حلی، خلاصه الاقوال، ص۷۰.    
۱۳. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۴۸۱.    
۱۴. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۷، ص۳۲۹.    
۱۵. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۱، ص۱۴۷.    
۱۶. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۱۸۸.    
۱۷. علامه حلی، ایضاح الاشتباه، ص۱۱۳.    
۱۸. ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلما، ص۲۰.    
۱۹. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۴، ص۵۰۶.    
۲۰. حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ص۱۶۸.    
۲۱. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۴۱.    
۲۲. افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلما، ج۱، ص۶۳.    
۲۳. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۶۹.    
۲۴. استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۱۷۵.    
۲۵. قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۱، ص۱۵۶.    
۲۶. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۱۱، ص۵۹۸.    
۲۷. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۵۲.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد نهشلی»، ج۲، ص۱۲۹.






جعبه ابزار