• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابن ابی‌جراده ابوالحسن احمد بن‌ هبةالله

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آلِ ابی‌جَراده، خاندانی علمی و سیاسی از سده ۱-۷ق/۷-۱۳م در عراق و حلب می‌باشد. یکی از شخصیت‌های این خاندان، ابوالحسن احمد بن‌ هبةالله می‌باشد.



ابوالحسن احمد بن‌ هبةالله (۵۴۲-۶۱۳ق/۱۴۷-۱۲۱۶م)، فقیه، قاضی، ادیب و شاعر. حدیث را از پدر و ابوالمظفر سعید بن‌ سهل فلکی آموخت. در زمان نورالدین محمود بن‌ زنگی امام و خطیب جمعه بود و در روزگار فرزند او اسماعیل، خزانه‌دار حکومت گردید. در ۵۷۵ق/۱۱۸۰م مقام قضاوت شهر حلب را عهده‌دار شد، اما در ۵۷۸ق/۱۱۸۲م به دلیل قدرت یافتن ملک ناصر که شافعی بود
[۱] ابن‌ عدیم، عمر بن‌ احمد، زبدةالحلب، ج۱، ص۱۸، به کوشش سامی‌الدهان، دمشق، ۱۳۷۰ق.
از این مقام برکنار شد.
[۳] محمد راغب، اعلام‌النبلاء، ج۴، ص۴۷۹، حلب، ۱۳۴۳ق.
برخی گفته‌اند او به علت شیعی‌بودن کنا‌ر زده شد. وی پس از آن به مطالعه، تدریس، تحقیق و رسیدگی به اموال و املاک خود پرداخت.


۱. ابن‌ عدیم، عمر بن‌ احمد، زبدةالحلب، ج۱، ص۱۸، به کوشش سامی‌الدهان، دمشق، ۱۳۷۰ق.
۲. یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم‌الادباء، ج۵، ص۲۰۸۲.    
۳. محمد راغب، اعلام‌النبلاء، ج۴، ص۴۷۹، حلب، ۱۳۴۳ق.
۴. امین، محسن، اعیان‌الشیعة، ج۸، ص۳۷۷، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۰۳ق.    



دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی‌جراده»، ج۱، ص ۳۵۰.    




جعبه ابزار