ابن‌مقری ابوبکر محمد بن ابراهیم اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابن‌مقری ابوبکر محمد بن ابراهیم اصفهانی، از
محدّثین اصفهان در
قرن چهارم هجری است.
ابوبکر محمّد بن ابراهیم بن علیّ بن عاصم بن زاذان اصفهانی معروف به «ابن مقری»، از
محدّثین اصفهان است. وی در سال ۲۸۵ق در اصفهان متولّد شده، و جهت اخذ حدیث به بسیاری از شهرها سفر کرده، و از محدّثین
همدان،
خوزستان،
عراق، جزیره،
شام،
حجاز،
یمن و
مصر استماع حدیث نموده است. برخی از
مشایخ او عبارت‌اند از: ابویعلی موصلی، ابوالقاسم عبداللّه بن محمّد بغوی، ابوبکر محمّد بن محمّد بن سلیمان بن باغندی، عبداللّه بن احمد جوالیقی، ابن عروه حرّانی، احمد بن حسن بن عبدالجبّار صوفی، علیّ بن عبّاس بن مقانعی، محمّد بن محمّد بن اشعث و ابوجعفر طحاوی. هم چنین حمزه بن یوسف سهی،
ابونُعیم اصفهانی، ابوبکر بن مردویه، ابویعلی خلیلی قزوینی،
ابوسعد مالینی، ابوالحسن‌هارونی (از امامان زیدیّه)، احمد بن محمّد عتیقی و
ابوالشّیخ اصفهانی از او روایت کرده‌اند. وی در
علم قرائت نیز تبحّر داشته، و ابوعمرو دانی او را در این زمینه متصدّر (پیشرو) خوانده است. ابن مقری از دوستان و معاشران صاحب بن عبّاد و چندی خازن کتب او بوده است. وی در
شوّال ۳۸۱ق در سن ۹۶ سالگی
وفات یافته است.
کتب زیر از تالیفات او است:
۱. الاربعون، موجود در کتابخانه ظاهریّه مصر؛
۲. فوائد، در همان کتابخانه؛
۳. مسند ابی حنیفه، موجود در کتابخانه فیض اللّه در ترکیه؛
۴. مسند نافع بن ابی رویم قاری، موجود در کتابخانه ظاهریّه و دارالکتب مصر؛
۵. معجم الشّیوخ، موجود در کتابخانه دارالکتب مصر؛
۶. المنتخب من غرائب الحدیث مالک بن انس الاصبحی، موجود در کتابخانه ظاهریّه.
مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۱۱.
