• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابراهیم بن محمد اندلسی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ابراهیم بن محمد اندلسی (۲۷۷ ـ ۳۵۰ق)، فردی فقیه، شاعر و حافظ در لغت و نحو در قرن ۴ هجری قمری بود.



ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن ابراهیم باجی‌ اندلسی در سال ۲۷۷ق به دنیا آمد.
اهل باجه، شهری در شمال آفریقا بود و از افرادی چون محمد بن عبداللّه بن قون، محمد بن عمر بن لبابه، احمد بن خالد و ابوصالح ایوب بن سلیمان حدیث شنید. باجی فردی فقیه، شاعر، فصیح، بلیغ و حافظ در لغت و نحو بود.


دو کتاب فقهاء باجه و رجال العلم بباجة اثر اوست.


ابواسحاق در سال ۳۵۰ هجری از دنیا رفت. (دیگر منابع:
[۶] اعلمی، محمد حسین، دایره المعارف الشیعیه العامه ج۲، ص۱۳۷.
)


۱. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین ج۱، ص۷۹.    
۲. ، عمررضا، معجم المؤلفین ج۱، ص۷۹.    
۳. ابن فرضی ازدی، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ العلما والرواة بالاندلس ج۱، ص۲۵.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام ج۲۵، ص۴۳۷.    
۵. السیوطی، جلال الدین، بغیه الوعاة ج۱، ص۴۲۳.    
۶. اعلمی، محمد حسین، دایره المعارف الشیعیه العامه ج۲، ص۱۳۷.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابراهیم باجی»، ج۲، ص۴۱.






جعبه ابزار