میرزا ابراهیم فرزند قبا بیک قاجار، از فضلاء و خوشنویسان قرن یازدهم هجری است. در مدرسه والده شاه صفی در اصفهان ساکن بوده، و از راه کتابت، امرار معاش می‌کرده است. مردی بوده در نهایت صلاح و در کمال فلاح. در حدود سال ۱۰۸۳ق تدریس در مشهد مقدّس به او تفویض شد، و او به آن جا رفت. وی نخستین جزء کتاب مبسوطشیخ طوسی را در ۲۵ رجب ۱۰۵۴ق کتابت نموده که به شماره ۱۸۸۷ در کتابخانه ملّی ملک در تهران وجود دارد. هم چنین در بین سال‌های ۱۰۵۴ تا ۱۰۶۶ق چند برگ از یک جنگ را با مطالب متنوّع از جمله حدیثتزویجحضرت زهرا (سلام‌اللّه‌علیها) را کتابت نموده است. این مجموعه به شماره ۱۴۵۱ در کتابخانه آیت‌اللّه مرعشی در قم موجود است.
