ابراهیم بن عبدالرزاق ازدی

ابراهیم بن عبدالرزاق ازدی (م. ۳۳۹ق)، از فقها، محدثان و عالمان علم قرائت در قرن چهارم هجری قمری بود.

ابواسحاق ابراهیم بن عبدالرزّاق بن حسن ازدی مقری انطاکی، اهل انطاکیه (از شهرهای سوریه کنونی) بود.
علم قرائت را نزد پدرش، محمد بن عباس بن شعبه، محمد بن علان، شهاب بن طالب و دیگران و علم حروف را از عبدالرحمان بن عبداللّه طرسوسی، عبداللّه بن حسین و عبدالجبار بن محمد فراگرفت.
علمای رجال، او را فقیهی بزرگ، استادی نامدار و محدثی ثقه دانسته‌اند.

ازدی صاحب اثر قرائات الثمان بود.

ازدی سرانجام در شعبان سال ۳۳۹ق در انطاکیه از دنیا رفت. (دیگر منابع:)

۱.	↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۱، ص۲۷۰.
۲.	↑ ابن جزری، محمد بن محمد، غایه النهایة فی طبقات القراء، ج۱، ص۱۶.
۳.	↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۵، ص۱۵۶.
۴.	↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۷، ص۴۰.
۵.	↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۵، ص۳۸۴.
۶.	↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۵۴.
۷.	↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة، ج۳، ص۳۰۰.
۸.	↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۴، ص۲۰۳.
۹.	↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱، ص۴۷.

• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابراهیم ازدی»، ج۲، ص۳۹.