ابراهیم بن جعفر بن ابی طالب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابراهیم بن جعفر بن ابی طالب به همراه برادرش
محمد از فرزندان
جعفر بن ابی طالب شمرده شده‌اند. برخی ایندو را
نوه‌های جعفر خوانده‌اند که به دست عمّال
ابن زیاد به
شهادت رسیدند.
برخی از منابع ابراهیم و محمد را فرزندان جعفر بن ابی طالب علیه‌السلام شمرده‌اند که از لشکر ابن زیاد فرار کردند. پس از آن‌که در
کوفه بانویی آنها را پناه داد، به دست همسر وی که از یاران ابن زیاد بود سرهای مبارکشان جدا شد و به فیض شهادت نایل آمدند.
آن‌چه قابل تأمل و دقت می‌باشد این است که جعفر در
سال هشتم
هجرت به
شهادت رسید، ولی
شهادت این‌ها پس از واقعه
کربلا اتفاق افتاد؛ و بیش از پنجاه سال میان این دو واقعه فاصله می‌باشد.
اگر فرزندان جعفر تا این زمان
زنده بوده‌اند، بیش از پنجاه سال داشته‌اند و به طور قطع
کودک و یا
جوان نبوده‌اند.
طبری آنها را فرزندان عبدالله جعفر یا نوه او شمرده است.
و همین امر سبب می‌شود که احتمال دهیم در
خوارزمی هم مقصود از ولد جعفر، نواده‌های جعفر باشند نه فرزندان بلاواسطه او.
مرحوم
شیخ صدوق آنها را از فرزندان
مسلم بن عقیل شمرده و
داستان را با اندکی
اختلاف نسبت به آن‌چه که در
مقتل خوارزمی آمده
نقل کرده است.
جمعی از نویسندگان، پِژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص۶۰.
