ابتر (قرآن)

واژه ابتر برگرفته از «بتر» (ناتمام گذاشتن کار) است.

ابتر به کسی گفته می‌شود که از نسل بی بهره بوده، از هرگونه اثر نیک باز مانده باشد.

۱.	↑ جوهری، اسماعیل بن حماد، صحاح اللغة، ج۲، ص۵۴۸.
۲.	↑ ابن فارس، مقاییس اللغة، ج۱، ص۱۹۴.
۳.	↑ جوهری، صحاح اللغة.
۴.	↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۶.
۵.	↑ جوهری، صحاح اللغة.
۶.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۵۸.