• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابتدای حسن قرائت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


شروع به قرائت از عبارت داراى معناى مستقل، با ارتباط شدید به ماقبل را ابتدای حسن گویند.


«ابتدای حسن» از گونه‌های ابتدای جایز و عبارت است از ابتدا به چیزی که معنای آن کامل است، ولی با ما قبل خویش ارتباط شدید دارد.

مانند: ابتدا کردن به عبارت (هدی للمتقین)؛ "(و) مایه هدایت تقواپیشگان است".
[۱] بقره/سوره۲، آیه۱.    
این آیه با قبل خود (ذلک الکتاب لا ریب فیه) ارتباط شدید دارد.
و مثل وقف بر «الحمدلله» در آیه: (الحمدلله فاطر السماوات والارض).
[۲] فاطر/سوره۳۵، آیه۱.    
[۳] صندوق، اسامه نزیه، تلاوة القرآن-فضلها و احکامها-، ص۷۵.
[۴] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۹۲.    


۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱.    
۲. ↑ فاطر/سوره۳۵، آیه۱.    
۳. ↑ صندوق، اسامه نزیه، تلاوة القرآن-فضلها و احکامها-، ص۷۵.
۴. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۹۲.    


فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ابتدای حسن».    


رده‌های این صفحه : آداب تلاوت | قرآن شناسی
جعبه ابزار